





Met Pasen zijn we met de familie terug geweest naar Nederland. We hadden gedacht lekker naar het voorjaar te gaan, maar niets was minder waar! Winterjassen, schoenen, lange broeken. Na zo lang tropen hadden we allemaal niets meer wat ons paste, zeker de kinderen niet meer. Reden om een keer extra te gaan was om mijn vader te zien. Gelukkig gaat het weer beter maar, dat is een tijd wat anders geweest. Het was heel fijn om zijn 87e samen te vieren! Volgende week zien we ze weer, het voelt niet erg fijn om zo ver te zijn als de oudjes je nodig hebben...
Loes sluit haar 1e jaar middelbare school af. Het is een grote overgang geweest, hoewel het hier min of meer dezelfde school is als de lagere school. In het internationaal onderwijs is het schoolsysteem heel anders dan in Nederland. Meestal stroom je door van de lagere school naar de middelbare school op dezelfde school, de jaren tellen door. Er zijn geen niveauverschillen, zoals in Nederland vmbo-havo-vwo. Jaar 6 (lagere school) wordt afgesloten met SAT tests (soort CITO). In jaar 7 krijg je, net als in Nl voor ieder vak een aparte docent. Voor een aantal kernvakken zit je per vak op een verschillend niveau. Je kunt dus voor wiskunde in de hoogste zitten, voor Chinees in de laagste.Vanaf jaar 9 kies je een vakkenpakket en in jaar 11 sluit je de 'basis' middelbare school af met eindexamens. Alleen als je goed genoeg bent kun je 'IB' doen, 2 aaneengesloten jaren (12&13). Alleen met dit examen heb je toegang tot de universiteit. Dan heb je dus 7 jaar middelbare school afgerond. Maar zo ver zijn we nog lang niet.... Maar veel huiswerk en veel discipline. Loes heeft haar 1e jaar afgerond met een schitterend rapport.
Nederlandse les was iets moeilijker. Alles online, dat is niet erg motiverend... De Nederlandse school hier is bezig om ook middelbaar onderwijs op te zetten, dus misschien kan dat volgend jaar anders.



Rob heeft een mooie tijd achter de rug. Intensief, de markt in Vietnam is economisch gezien ook een heel stuk slechter. De bouw ligt volledig stil, het consumentenvertrouwen is ook hier laag, wat resulteert in een terughoudende besteding. Natuurlijk groeit de markt hier, domweg omdat de bevolking groeit. Maar hij blijft plezier houden om 'de markt' in te gaan en te zorgen dat alles naar een hoger niveau wordt getild. Het blijft een uitdaging om te werken met Vietnamezen, die niet vanzelf dingen doen en die altijd sturing nodig hebben.

Wat is er nog meer gebeurd ? Jasper op schoolreis naar Hoi An, kinderkoninginnedag met 60 kids en hun ouders bij ons in de tuin, weekend Ho Tram met vrienden aan het strand, mijn beugel is eruit nadat de tandarts en de orthodontist ruzieden of er een tand er wel of niet uit moest (dus niet), weekend mee met Rob naar Nha Trang (hij moest er zijn voor werk-wij voor strand :-), onze kok is weggegaan en ik kook weer heerlijk zelf, Loes heeft haar jaarlijkse dansshow gehad (heel professioneel), Koen zijn eerste 2 tanden zijn eruit, Loes verblijdt ons dagelijks met haar gitaar, Jasper speelt nog steeds sax en Koen wil heel graag drummen....
Dit jaar zijn er weer velen die vertrekken, van ons oude groepje is weinig meer over. Na 4 jaar komen wij na de zomer gewoon weer terug in Vietnam. We weten niet precies wat ons te wachten staat, wanneer en waar onze volgende stek zal zijn. We wachten rustig af wat ons brengt en we zijn er van overtuigd dat dingen op ons pad zullen komen zoals ze bedoeld zijn. We genieten van ons leven, vinden dat we bevoorrecht zijn om dit allemaal mee te mogen maken en om onze kinderen dit mee te kunnen geven. Carpe diem.
Op naar de zomer in Nederland !