Na 3,5 uur stoppen we aan de kade en wacht een bootje op ons om ons naar de overkant van de rivier te brengen. Met onze bagage hadden we niet echt rekening gehouden met een bootovertocht, dus toen alle tassen (met drinken en proviand, lange broeken en mouwen voor de muggen, knuffels en boekjes) aan boord waren gesjouwd en nog wat Vietnamesen erbij werden gepropt, gingen we naar de overkant. Met een golfkarretje werden we opgehaald en naar de lodge gebracht. De lodge ziet er prachtig uit, aan een 
rivierbedding en is in november j.l. geopend. Al gauw merken we dat er vanalles niet klopt. De Engelse eigenaar klaagt dat hij 4 maanden personeel heeft opgeleid en dat ze na Tet allemaal niet terug zijn gekomen. Dat is hier heel gebruikelijk. Nu heeft hij mensen lopen die nauwelijks Engels spreken. We zetten onze spullen in de kamers, die er prima uitzien. Het blijkt dat we een half uur te laat zijn voor onze geplande ochtendtrip, de gids heeft lunchpauze en dat kunnen wij ook maar beter doen. Wij bestellen 
een sandwich, waarvan het brood uit elkaar valt van ellende. Zelfs de meegenomen pasta kan het brood niet bij elkaar houden. Met flessen water en koekjes gaan we uiteindelijk op pad. Weer in het bootje gaan we naar apeneiland, een opvangcentrum voor Gibbon apen. In de moordende hitte lopen we naar de apenopvang. De meeste apen zitten in hokken, een lopen er 'wild' rond, wat de kids fantastisch vinden. Gibbons zijn zwart of wit, afhankelijk van het geslacht. Een vrouwtjesaap staat voor Rob te dansen (dat schijnt 
deze bij mannen te doen) en er ontstaat een serenade van oorverdovend apengezang. Geweldig om te horen. Na de apen gingen we naar de beren, ook in hokken. We hoopten de wilde dieren dan eindelijk te zien bij de volgende wandeltocht. De kinderen rennen vooruit het bos in, ze kunnen maar 1 kant op. Gelukkig is het onder de bomen iets beter te doen. We wandelen en komen onderweg enorme bomen tegen van 400-500 jaar oud en en omvang van wel 30 m. ! Alleen de wortels al torenen hoog boven ons uit.
Tijd voor diner. Er is geen keuze, eten wat de pot schaft. Voor de kids kunnen ze nog wel frietjes maken (even kijken of we genoeg aardappels hebben), wij krijgen kip met aardappelpuree. Een 2e ronde friet (voor de groten) zit er echt niet in.Op naar de nachtsafari. Om 19.00 gaan we in het donker op een safarivrachtauto. Hij scheurt met 50 km per uur en veel lawaai door het bos. Het licht schijnt snel over de bomen en vlakten en we zien natuurlijk niets. Totdat hij eindelijk zachter gaat rijden. De ogen van de eerste herten duiken op en we zien er nog heel veel. Ook zien we nog civets en vogeltjes, de kids worden helemaal blij van deze spanning ! Er wordt ons verteld dat er een paar maanden geleden nog 16 olifanten waren, maar inmiddels zijn er dat nog 10. Ze aten de cashewoogst op, dus de bevolking heeft er maar een aantal uit de weg geruimd ! Hoezo, natuurbehoud ?
Tijd om naar bed te gaan. We komen er dan pas achter dat Koen's bed niet is opgemaakt. De jongen van het hotel begrijpt me niet, pas als ik hem gebaar mee te komen kan ik hem aanwijzen wat ik bedoel. Als ik later ook een handdoek mis, lijkt het me handig maar een voorbeeld mee te nemen. Toch lastig dat we geen Vietnamees spreken !! En dan kom ik nog een 3e keer terug met het verzoek om een hele grote spin weg te halen. Hij zegt lachend: we zitten hier in het bos !
7.30 op voor het 'English breakfast'. Oh, even kijken of er genoeg eieren zijn. Jus d' orange ? Nee, de sinaasappels zijn op. Met het getoaste brood kunnen we elkaar de kop inslaan. We hebben er gelukkig veel plezier om. We worden opgehaald in de jeep en gaan op pad. We zouden naar het krokodilenmeer gaan, wat 2-3 lopen zou zijn. De gids zei echter dat het 4-5 uur lopen was, wat ons voor de kleintjes in de hitte iets te veel leek. Toen hij zei dat hij al enkele weken 's ochtends geen krokodillen had gezien, was het voor ons duidelijk: we lopen tot halverwege, waar ook een reuzeboom staat. Deze is 500-600 jaar oud en is zo mogelijk nog groter, geweldig ! Ondanks dat we bijna geen wild hebben gezien, is het toch een hele mooie tocht. En het is heel gezellig, wat toch het allerbelangrijkste is.
We lopen terug en we pakken de tassen. We besluiten de lunch maar over te slaan en terug te gaan naar HCMC. Daar gaan we in ons favoriete tentje eten en de kinderen eten allemaal een dubbele portie ! We nemen een verkoelende duik in ons zwembad en kijken terug op een geslaagd weekend.Loes is woensdag op schoolreis vertrokken. Year 4 (+/- 100 kinderen) gaat naar de kust, Long Hai, zo'n 3 uur rijden. Ze slapen in een hotel en blijven 3 dagen, 2 nachten weg. Loes vond het zondag, toen we terugkwamen van het weekend, opeens erg spannend. 2 nachten zonder papa en mama ! En is het niet stom om knuffels mee te nemen ? En mag ik van de andere meiden wel het nachtlampje aandoen (ze slaapt met 3 vriendinnetjes op een kamer) ? En wat als er powercut is (wat we ook in het bos hadden) ? Maandag hebben we rustig ingepakt en zijn alle problemen de wereld uit geholpen en Loes ging woensdag vrolijk de bus in. We mogen geen contact hebben, maar worden wel via de site van school op de hoogte gehouden. We zijn benieuwd naar haal verhalen vrijdag !
En zaterdag gaan we Rob's ouders weer van het vliegveld halen, die vervolgens 3 weken bij ons zijn. De tijd gaat nu wel heel hard ! In april hebben de kinderen nog 2 weken vakantie en 2 lange weekenden en eind juni is de school al afgelopen. En dan hebben wij er bijna een jaar opzitten...
