De kinderen zijn allemaal goed van start gegaan in het nieuwe schooljaar. Jasper en Koen hebben beiden een meester, wat ze erg leuk vinden. Ze hebben beiden een nieuwe klas, waarbij ze ook wel wat oude vriendjes nog hebben. Loes heeft een juf en heeft haar oude klasgenootjes behouden. Koen zit nu in het laatste kleuterjaar en begint in de loop van het jaar al met lezen en schrijven. Bij de Nederlandse school is hij naar groep 2 gegaan, om zo hopelijk over 2 jaar een goede overgang naar de school in Nl. te maken. Jasper zit in year 3, waar hij met Frans begint. Loes zit in year 5 en heeft dit jaar gekozen om Chinees te beginnen ipv Frans. Ze komt nu al thuis met Chinese tekens en zinnen waar wij natuurlijk niets van snappen, dat is echt mooi om te zien ! Verder is de hoeveelheid huiswerk van m.n. Loes flink toegenomen en dito moeilijkheidsgraad. Het zal vast aan het intelligentieniveau van de mama's liggen, maar velen van ons zijn al niet meer in staat om ze te helpen. Chinese tanogrammen en rekenmodellen, waarvan ik me niet kan herinneren ze ooit gehad te hebben (nou zegt dat niet alles) en dan ook nog alles met Engels termen. Afin, ik ben in ieder geval blij dat ik na school beschikbaar ben om ze te helpen.
Loes gaat weer verder met gitaar spelen en voor Jasper hebben we in Nl. een saxofoon gekocht (voor zijn verjaardag vast, een grote wens gaat in vervulling). Hij kan 'm zittend bespelen (anders is hij nog te zwaar) en hij krijgt er nu al wat deuntjes en 'happy birthday' uit. Heel knap, want vooral zijn longinhoud is nog wat klein.
Verder zijn alle clubjes, tennis, voetbal, zwemles etc weer in volle gang, zodat ook mijn middagprogramma aardig gevuld is.
Mijn studie toerisme management heb ik ook weer opgepakt. Toen de kids naar school gingen heb ik alles op alles gezet om mijn 2e examen op tijd in te dienen. Nu ben ik bezig met een vak, waarbij je ziet dat toerisme ver strekt. Ruim 10% van het wereldinkomen wordt verdiend in toerisme, 8,7% van de wereld bevolking werkt in toerisme en aanverwante industrien. Het gaat niet alleen om vakanties, ook business travel, revitalisering waarbij bv van een oude haven een toeristische trekpleister wordt gemaakt, wat komt kijken bij het opzetten van een nieuwe attractie, welke neveneffecten heeft toename van toerisme op een bepaalde locatie, wat drijft mensen die naar een bestemming gaan, organisatie evenementen etc. Kortom, heel breed. Ik doe 2 weken over theorie en heb dan 2 weken om opdrachten te maken. Omdat het (schriftelijk) Engels niet meevalt ga ik over 3 weken ook nog 2 ochtenden per week Engels volgen om dat ook te verbeteren. Afin, het houdt me van de straat en geeft me tzt hopelijk kans om in een andere sector te gaan werken.
Rob is net terug van een kleine week Shanghai. Na de vakantie had hij het weer vreselijk druk, maar gelukkig lijkt hij dingen ook wat meer van zich af te zetten. Hoewel het natuurlijk leuk is, blijft het zeker ook voor hem een paar jaren van erg hard werken, dat is de keerzijde van ons bestaan hier. Begin september zijn we nog een paar dagen naar Phu Quoc geweest, een Vietnamees eiland voor de kust van Cambodja. Het is nog heel ongerept, veel onverharde wegen en een prachtige stranden zonder resorts. We hadden veel regen, maar omdat we lekker konden relaxen hebben we toch genoten. Voor Rob is zo'n break af en toe nodig. Afgelopen weekenden heeft hij verschillende activiteiten gehad. Een keer de markt in, waarna hij dan helemaal enthousiast terugkomt en het echte Vietnamese leven weer ziet.
Dingen worden ook gewoner. Vanochtend hadden de kinderen 'moon festival' op school. Dit is na Tet het belangrijkste feest en dit werd op school gevierd met een show van dragon dancers en ze mochten in traditionele kleding verkleed gaan. Vorig jaar keken we onze ogen uit, nu is het al meer van 'oh ja, daar zijn ze weer'. Jasper en Loes speelden beiden mee in een toneelstuk op school over het moon festival, dat is wel leuk.
Ook op straat vallen dingen minder op. Electriciteitskabels die naar beneden hangen, alle scooters die tegen het verkeer inrijden, chauffeurs die niet kunnen rijden en overal keren. Vorige week is er in het straatje buiten de compound een man 'geexplodeerd' , omdat de electriciteit niet goed aangelegd was. Zo is heeft ook al een paar keer in de krant gestaan dat er iemand is geelectrocuteerd in de geldautomaat, omdat deze onder stroom stond. Je ziet mensen op een randje staan werken, 10 hoog, zonder beveiliging. Het valt weer even op na het geregelde Nl, maar het is ook al zo gewoon dat dit soort dingen gebeuren. That's Vietnam...
Het blijft een mooie ervaring. Zolang we kunnen, genieten we ervan.