zondag 10 oktober 2010

Cultuurverschil

Na een jaar Azie begin je gewend te raken aan culturele verschillen. Toch zijn er momenten waarop het toch wel weer opvalt dat je 'westerling' bent. Zo ook vorige week. Leids Ontzet werd gevierd door de Nederlandse gemeenschap. Velen van ons hebben in Nl. nog nooit Leids Ontzet gevierd, maar hier is eenieder present om hutspot en rookworst te eten. Tot slot besluiten we naar Havana te gaan, een kleine gezellige bar. Als Nederlanders toren we minimaal een kop boven alle Vietnamezen uit. De 'hollanders' pakken vervolgens de microfoon om luidruchtig mee te lallen, de Vietnamezen kijken het maar eens aan. Meer dan eens voel ik me een vreemdeling tussen de Aziaten.
Ik vraag Rob wanneer hij vrij zal zijn met Tet (Chinees Nieuwjaar). De National Holidays rondom Tet zijn volgens het schoolrooster van woensdag t/m maandag begin februari. Ik vraag aan Rob of we dan iets kunnen plannen, waarop ik het antwoord krijg: bij Unilever weten ze nog niet wat de 'master' zegt. Het grote Unilever, 1% van het BNP van Vietnam, luistert niet naar de markt maar naar de 'master'. We hebben het hier over de Feng Shui (symbolen van geluk) master, waarbij de juiste dag voor het openen van het jaar door hem wordt bepaald, waarbij hij kijkt naar de juiste stand van de sterren, de datum van Tet, de kant waarop de wind wordt geblazen en welk liedje de goudvissen zingen. Ik ben benieuwd wat Unilever doet als de 'master' bepaalt dat de juiste dag 2 dagen later is.... Op die dag moet Rob in ieder geval weer aanwezig zijn om het jaar te openen.

Dan de vraag wanneer Rob zijn kantoor wordt verbouwd. Al in het voorjaar kreeg ik tekeningen te zien, omdat zijn kamer moet worden vergroot. Rob dacht dat het dan tijdens zijn vakantie van de zomer zou gebeuren. Recentelijk vroeg ik hoe het ermee stond. Helaas, de 'master' had bepaald dat Rob's geboortejaar niet matchte met het jaar 2010, de verbouwing nu zou ongeluk brengen. En dus zit Rob nog in zijn kleine kantoor....

En vandaag weer. Oktober/november is de tijd van de hoogste flods. De rivier Saigon is onderhevig aan sterke eb en vloed getijden. Tijdens deze maanden is de vloed heel hoog. Van de week stond de straat net buiten de compound alweer kniehoog, wat voor ons betekent dat we een stuk moeten omfietsen naar school, het is te hoog om er met de fiets doorheen te gaan. Vandaag werd de vloed nog eens gecombineerd met hele hevige, onophoudelijke stortbuien. Onze tuin stond blank, het terras ook. We gingen naar vrienden en zagen dat alle straten in de omgeving ver onder water stonden. Huizen en winkeltjes zijn onderwater gelopen, maar de business gaat gewoon door. We komen aan bij onze vrienden en waden tot onze knieen door het water. De bewakers zitten vrolijk in hun hokje. We kijken over het randje, het water staat tot net onder hun stoelzittingen, ze lachen vriendelijk.

Dan de dag van vandaag 10-10-2010, Hanoi bestaat 1000 jaar. Al maanden wordt Hanoi versierd, vandaag was de dag van de parades. 30.000 militairen zijn ingezet om de feestelijkheden vorm te geven.

Dan weten we weer dat we in een communistisch land wonen. Binnenkort ga ik op pad om alle communistische propaganda posters te fotograferen. Deze gaan van een bericht dat HCMC houdt van de mensen van district 2 en goed voor ze zorgt, terwijl daarnaast de buldozers de huizen neerhalen. In het park staat een bord dat stelletjes niet mogen, een blij gezin natuurlijk wel, met 2 kinderen wel te verstaan. En dan niet te vergeten de felicitaties bij 65 jaar onafhankelijkheid, de verjaardag van Ho Chi Minh en nu dan de felicitaties aan Hanoi.
En als ik door mijn foto's loop, de stijgertjes waar mensen hoog op staan te werken, de enorme blikken mensen die worden opengetrokken bij bouwwerkzaamheden, je blijft je verbazen en inmiddels toch ook weer niet.

Het is mooi om mee te maken, maar sommige dingen zullen wij nooit begrijpen.....