Miljoenensteden Beijing en Shanghai

Miljoenensteden Beijing en Shanghai. Wat een ervaring ! Beijing, hoofdstad van het land, 22 miljoen inwoners, is pompeus, grote gebouwen, brede wegen, geen extreme hoogbouw. Het heeft de parels van het keizerlijke verleden, hoewel de 'gewone' authentieke buurtjes in sneltreinvaart verdwijnen voor nog meer gebouwen en wegen.

Shanghai, 23 miljoen inwoners, het economische hart van het land. Je zou hier niet zeggen dat je in een communistisch land bent. Indrukwekkend zijn de enorme hoge torens, de ene nog hoger dan de andere en nog volop in aanbouw. Met nog mooie oude delen uit de Engelse en Franse tijd en hele Chinese gebouwen.

Samen met Jan & Linda en Nicole, Stephan en Daphne (waar we vorg jaar mee naar Bali zijn geweest en die achter ons wonen) stappen we in het vliegtuiig naar Beijing. Het weer bericht had steeds gezegd 10-13C, maar de mannen zeiden dat het wel mee zou vallen. Rob was boos dat ik zijn korte broek niet had ingepakt. Maar toen stapten we uit en oef, het was wel degelijk koud ! Als je in de tropen woont vergeet je ook een beetje hoe koud het kan zijn.

Zondag worden we opgehaald door onze gids. Vandaag staan de highlights op het programma: het Tian'anmenplein, beter bekend bij ons als het Plein van de Hemelse Vrede, de Verboden Stad en een tocht door de oude straatjes. We stappen uit op het plein, een van de grootste pleinen ter wereld. Wauw, wat is dat groot ! En wauw, wat zijn er veel Chinezen! We kijken uit op de poort naar de Verboden stad, het Chinese parlement en het mausoleum van Mao. Deze plek was in 1989 het tafereel van 'de tank', die een einde maakte aan studenten opstanden. Overal staan brandblussers op het plein. Als we vragen aan onze Chinese gids zegt ze dat het is voor als het plein in brand staat. Wij denken dat ze het woord 'mens' op het plein vergeet. Als we vragen naar recente berichten van onrusten en geblokkeerde blogs gaat ze snel over op een ander onderwerp. Dit is China.

We gaan door de poort van de Forbidden City. Het paleis werd 600 jaar geleden voltooid en er hebben gedurende diverse dynastieën 24 keizers gewoond. Van hieruit regeerden ze het Rijk tot 1912, toen de laatste keizer, 7 jaar oud, werd afgezet. De Stad is meer dan een kilometer lang en je gaat door 4 poorten en komt telkens weer bij een ander hof. De grootte ervan is indrukwekkend, de verwevenheid van het aardse en het hemelse en alle mythen die rbij horen. De gids heeft steeds vragen voor de kinderen, die het ook mooi vinden. Maar op het einde van de ochtend trekt de belofte: er zijn hier vele McDonalds, die we in Vietnam niet hebben. Op naar de hamburger, althans, als we het uitgelegd krijgen ! Het valt ons op dat heel zeer weinig Engels wordt gesproken, nog veel minder dan in Vietnam. We kunnen uiteraard niets lezen. We worden als blanken met 6 kinderen zeer regelmatig aangegaapt. Zeker in het restaurant naast McDonalds waar wij een echte Chinese maaltijd krijgen met Peking eend. Heerlijk !

Na de lunch hebben we een ritje door de oude steegjes, de hutongs. Er zijn er nog maar weinig over, de meesten hebben plaatsgemaakt voor nieuwbouw, zeker ten tijde van de Olympische Spelen in 2008. Deze woongemeenschappen van meestal 5 gebouwtjes, zien er grauw en armoedig uit, meestal geen toilet en een paar gezinnen wonen samen. We gaan bij een familie naar binnen, waar de gids een 'verrassing' heeft geregeld. Er komt een tandeloze enthousiaste man, die groot man blijkt te zijn in de volkssport: krekelgevechten. Dit was vroeger vermaak van de keizers en wordt nog steeds gedaan. Met een brede grijns tovert hij allemaal potjes uit zijn jas met krekels en sprinkhanen erin. Nee, we krijgen geen show, daar is het te koud voor, dat is later inn het seizoen. Loes zegt: wie maakt er nou mee dat we met een kampioen krekelvechten zitten ? Na de show gaan we nog de trommel toren in, waar 25 trommels de tijd aangaven.

We bezoeken nog een tempel op een heuvel, waar we mooi uitzicht hebben over de Verboden Stad. En dan is het genoeg voor vandaag.

 De volgende dag gaan we naar de Tempel van de Hemel. We kleden ons goed aan, want warm is anders. In het park wat er omheen ligt zien we allemaal oudjes Tai Chi doen, badminton en dansen. De mensen wonen zo klein dat ze voor ontspanning veel naar buiten gaan. De Tempel is rond (rond vertegenwoordigt het Hemelse, vierkant het Aardse) en was alleen open voor de keizer op speciale dagen. De keizer was immers de dienaar van God. Het is een prachtig gebouw en we lopen door een groot park naar nog een kleinere tempel. Dan gaan we naar het Zomerpaleis, iets buiten de stad. Onderweg gaan we nog naar een diernetuin om alleen de panda's te zien. Wat een mensen weer ! Het zomerpaleis ligt bij een groot meer en we varen met een bootje naar het complex. Ook weer groot en prachtig ! Hier zien we dat de eerste bloesembomen uitkomen in het winterse landschap. De kinderen hebben onderling veel plezier.

Tijd voor iets anders heel Chinees: de acrobaten show. Met open mond en af en toe ingehouden adem zitten we te kijken. Iemand die tot het plafond van het theater klimt op gestapelde stoelen, een dubbelgevouwen rug dames en met 13 kunstjes doen op een fiets. De eindact, waarbij 7 motoren door een bol heen en weer rijden is wel het summum !

Dag 3: de hoogtepunten. We hadden het programma omgedraaid, want voor vandaag was zon voorspelt. En dat hadden we! Voor de jongens kwam hoogtepunt 1: het Olympisch dorp met de 'birdsnest', het voetbalstadium. Een prachtig stadium, waar ook de openingsceremonie heeft plaats gevonden. Er zullen veel 'gewone' mensen hun huis voor hebben moeten ruimen, het zal miljoenen hebben gekost en wat doen ze er nu nog mee: niets ! Het wordt een enkele keer gebruikt voor een interland of een concert en verder voor bezichtiging. Ook 'the watercube', het zwembad ligt ernaast. De jongens zijn het hele stadium rond gerend en zijn helemaal blij !

We gaan verder naar de Muur: the Great Wall of China. We gaan niet naar het meest toeristische stuk, maar ook hier is het behoorlijk druk. Er zijn een aantal toegangen waar je op de muur kunt, maar bij een aantal moet je echt klauteren, wat we met de kleintjes niet kunnen. De Muur, meer dan 2000 jaar oud, 6.350 km lang. We staan er bovenop, dit is echt een wereldwonder. De Muur loopt helemaal over bergtoppen, hoe hebben ze dit ooit voor elkaar gekregen ? Het is echt heel indrukwekkend. Hier kan het heel koud zijn of heel warm. Het is een verdedigingswerk tegen de Mongolen langs de Noord grens van China. Wauw, dit is echt cool ! We lopen langs een stuk of 6 verdedigingstorens. Het is heeeeel veel trappen lopen. De kinderen rennen vooruit, die vinden het ook geweldig. Loes geniet er zo van om in China te zijn. Ze heeft nu 2 jaar Mandarijn op school en herkent al aardig wat tekens en ze leert ook over de geschiedenis. Dat ze hier nu staat in die geschiedenis vindt ze geweldig. Echt praten is nog moeilijk, maar het blijkt ook dat de Chinezen uit Beijing en Shanghai elkaar ook nauwelijks verstaan, terwijl het geschreven dezelfde taal is.

Op de terugweg laten we ons afzetten bij de 'snackmarkt', vlakbij ons hotel. Dit is ook China, ze eten echt alles. Geroosterde sprinkhanen, grote rupskokonnen, geroosterd zeepaardje, complete duifjes op een stokje, schapenballen en slang. Gadverdamme.... en je ziet het de Chinezen heel smakelijk eten!

 Woensdag. In de ochtend rommelen we heerlijk en in de middag gaan we met de highspeed trein van Beijing naar Shanghai. Het station lijkt meer op een luchthaven dan op een treinstation. Gelukkig staat het ook in Engels aangegeven, dat is altijd maar afwachten. Het station is alleen maar voor highspeed treinen, die zo'n 20 verbindingen per dag alleen al naar Shanghai hebben. Daar gaan we dan, we zullen 1.350 km afleggen in 4:48, gemiddeld 310 km/u. Het landschap is plat. Veel landbouw met armoedige communes, zoals ik me de kolchozen uit de geschiedenisboekjes van Rusland voorstel. En regelmatig rijst er dan opeens een enorme stad stad op, soms met aan de horizon alleen maar bouwkranen. Nu kun je je voorstellen wat je soms leest: miljoenensteden rijzen als paddestoelen uit de grond. We komen aan in Shanghai en nemen een taxi. Wat een andere stad ! Het is avond, een woud van hoge gebouwen en een zee van knipperende lichtjes. We zitten op de 27e verdieping van ons hotel en kijken uit op nog veel hogere gebouwen.

Donderdagmiddag hebben we een stadswandeling met een (Nederlandse) gids door oud Shanghai. We moeten verzamelen aan de andere kant van de rivier. In Beijing hebben we eigenlijk de hele tijd een gids en een busje gehad, wat prettig was omdat alles zo ver uit elkaar lag. In Shanghai zullen we verder alles zelf doen en nemen we de metro. Een van de grootste metronetwerken van de wereld, waarmee per dag 7 miljoen mensen reizen. Shanghai is van oudsher een smeltkroes van culturen. In de koloniale tijd was het half Frans en half Engels, wat je tot vandaag herkent. Hier is de recente historie beter bewaard gebleven dan in Beijing. We komen in een heel gezellige buurt met allemaal terrasjes. Het is fantastisch voorjaarsweer en we zitten in het zonnetje, de korte mouwen weer aan na het koude Beijing. We bezoeken de plek waar in 1921 de Communistische Partij is opgericht, bezoeken de antiekmarkt, waar allerlei leuke Chinese snuiterijen zijn, de krekelmarkt, waar krekels in alle maten voor krekelgevecht te krijgen zijn en lopen over lokale markten. We zien hoe een duif de nek wordt omgedraaid (het moet vers zijn), vette padden en komen uiteindelijk uit in de Yu Gardens. Hier zijn theehuizen en gebouwen in prachtige Chinese stijl. We krijgen een theeceremonie, waar ook de kinderen goed meeproeven. En dan terug naar ons hotel in Pudong, want 's avonds hebben we een tafel besproken op de 91e verdieping van wat nu nog het hoogste gebouw van Shanghai is, 492 m, het Shanghai Financial center. Binnen een paar jaar wordt die ingehaald door een toren die de 2e hoogste van de wereld wordt, 635 m. hoog ! Maar voor ons is dit hoog genoeg, een adembenemend uitzicht ! En met fantastisch eten. Wat zijn we toch een bofferds dat we dit allemaal mogen meemaken ! De mooiste attractie voor de meiden is de WC. Met allemaal elektrische knopjes en zelfs een fohn die uit de WC komt is dat natuurlijk wel bijzonder interessant en moeten we opeens heel vaak heel nodig... dat is wat anders dan alle hurk WC's die je bijna overal hebt.

Vrijdag. We gaan zelf op pad. Vanuit ons hotel lopen we naar de Shanghai TV toren en nemen daarna een hele bijzonder manier om de rivier onderdoor te steken; in een soort Efteling karretjes rij je door een tunnel met allemaal licht- en geluid effecten en dan kom je uit in het Engelse koloniale rijk: de Bund. Hier heb je een prachtig uitzicht over de rivier naar het nieuwe hart van de stad en aan de andere kant de statige (bank)kantoren uit vroegere tijden. We slenteren door de stad, lunchen, lopen, willen een science museum in voor de kinderen, wat 25 jaar geleden spannend was en komen uiteindelijk uit in Xiantandi, de gezellige terrasjes en dara strijken we neer voor een vroeg diner. Inmiddels is iedereen moe van het vele lopen en slenteren de afgelopen dagen. Met de metro gaan we terug naar ons hotel en hebben onze laatste nacht. Zaterdag rommelen we, zwemmen, inpakken en dan de laatste metro naar het vliegveld. Allemaal moe en voldaan van een prachtige en gezellige vakantie keren we terug naar Vietnam, naar huis.