Doel van mijn reisje naar Phnom Penh is een 'zakenreisje'
(klinkt he). BeenInAsia is gelaunched met bestemming Vietnam, maar hier wordt
heel snel Cambodja aan toegevoegd. Reden voor mij om laatste afspraken te maken
over excursies in Cambodja en om hotels te keuren in Phnom Penh. Omdat Rob's
ouders er nog waren was het iets makkelijker om het nu te organiseren.
Maandag in begin van de middag land ik en ga direct naar
mijn afspraak. Phnom Penh is veel rustiger dan Ho Chi Minh City. Slechts 2 mln
inwoners, tot 10 jaar geleden geen geasfalteerde wegen. Bijna geen taxi's,
alleen tuc tucs en in deze dagen overal zwaarbewapende militairen. Ik word
gastvrij ontvangen, kan goede afspraken maken en krijg daarna een chauffeur ter
beschikking om van hotel naar hotel te gaan. Het is opvallend dat hier veel
kleine 'boutique' hotels zijn van uitstekende kwaliteit en modern. Phnom Penh
verandert in rap tempo, net zoals alle andere Aziatische steden. Het heeft een grote boulevard langs de rivier
(Tonle Sap en Mekong komen hier bij elkaar). Wat dan weer jammer is dat aan de
overkant lelijke grote kolossen worden gebouwd. 's Avonds in een hippe
'rooftop' bar heb ik prachtig uitzicht over de rivier bij zonsondergang. Als ik
naar mijn hotel wandel passeer ik het grote Koninklijke Paleis. Er wordt nog
volop gebeden door locals voor de oude koning Sihanouk, die enkele weken
geleden is overleden. Opzij van het paleis zijn ze druk bezig een groot
monument te bouwen, waar hij over 2 maanden zal worden begraven. Hij heeft
Cambodja door roerige tijden geleid en - hoewel de meningen blijkbaar verdeeld
zijn - wordt hij over het algemeen als een held gezien.
Dinsdag ben ik al vroeg wakker en besluit om erop uit te
gaan. Ik ga om 6 uur op pad, maar bij het naar buiten gaan vraagt de portier of
ik een ritje achterop de brommer wil. Waarom niet ? Hij blijkt een prima gids
te zijn en laat me in 1,5 uur de hoogtepunten van de stad zien. Dat lukt prima, want het is vrij
overzichtelijk. Ik moet op tijd terug zijn, want om 8.00 uur wordt ik opgehaald
om naar de Killing Fields te gaan. Als ik Cambodja aanbied, moet ik dit
vreselijke stuk geschiedenis toch wel hebben 'gevoeld'. Hij komt aardig binnen.
8.985 schedels in een herdenkingsmonument te zien, dat doet wel wat met je. Op
de grond zie je nog kledingresten tussen de grond liggen, stukjes bot, een
tand. Een boom die werd gebruikt om kinderen om te brengen. Ik heb inmiddels
veel gruwelheden in de regio gezien, maar dit is bijna voelbaar en op een
moment dat ik vrolijk kind was. Daarna gaan we naar de gevangenis, het
voorportaal voor de martelingen en dood. Het is me genoeg.
We hebben nog tijd om naar het Nationaal Museum te gaan. Een
prachtig gebouw, boordevol met oude beelden uit het Angkor tijdperk. En daarna
is het tijd voor lunch en dan naar het vliegveld. Ondanks dat ik lang moest
wachten, kijk ik terug op een mooi en nuttig bezoek. Cambodja is 'coming soon'.
Vandaag zijn Rob's ouders vertrokken nadat ze 3 weken hebben genoten. Ze hebben weer veel gedaan, Rob is met zijn vader naar Phuket gegaan om naar Jasper's voetbal te kijken, ze zijn samen naar Halong Bay geweest. Verder veel met de kinderen gedaan, veel gezellige dingen gedaan en de tijd is omgevlogen ! Pa & ma, het was weer geweldig !
