donderdag 27 juni 2013

Jaar 4 zit erop !

Time flies, het leven gaat door, ook als je in een ander land woont worden dingen normaal. Daarnaast neemt de ene social media de andere over. Op Facebook zet je snel een berichtje, een foto, een gebeurtenis. Maar er zijn natuurlijk velen die geen Facebook hebben en dan krijg ik toch de vraag: wanneer komt er weer een blog bericht?

De afgelopen maanden ben ik druk geweest met het opzetten van Laos op BeenInAsia en daarom minder tijd gemaakt om het blog bij te houden.
Ik heb een 'zakelijk'  bezoek gebracht aan Vientiane en Luang Prabang, om hotels te keuren en om (leveranciers van) excursies uit te zoeken. Laos is een pracht van en land. Kleinschalig, sereen, tempels en monniken op iedere hoek van de straat. Vientiane is de hoofdstad van het land, doch niet groter dan een centrum met 3 straten. Luang Prabang is de grote trekpleister van het land, een prachtig stadje, dat makkelijk op de fiets te ontdekken is. Ik heb zoveel mogelijk hotels gescreend en de beste eruit gezocht. En ik heb zelf een aantal excursies 'uitgeprobeerd'. Ik heb een fietstocht in de omgeving van Luang Prabang gemaakt, op de rug van een olifant gezeten en een wandeltocht naar een minderhedendorp gemaakt. En dit is werken ! Uiteindelijk ben ik tot een mooi programma gekomen voor Laos en is het live op BeenInAsia.  Inmiddels heb ik 3 landen klaar en begint het te lopen. Erg leuk ! En we gaan gewoon weer verder met de volgende landen, als eerste Singapore en Myanmar.










Met Pasen zijn we met de familie terug geweest naar Nederland. We hadden gedacht lekker naar het voorjaar te gaan, maar niets was minder waar! Winterjassen, schoenen, lange broeken. Na zo lang tropen hadden we allemaal niets meer wat ons paste, zeker de kinderen niet meer. Reden om een keer extra te gaan was om mijn vader te zien. Gelukkig gaat het weer beter maar, dat is een tijd wat anders geweest. Het was heel fijn om zijn 87e samen te vieren! Volgende week zien we ze weer, het voelt niet erg fijn om zo ver te zijn als de oudjes je nodig hebben...


Loes sluit haar 1e jaar middelbare school af. Het is een grote overgang geweest, hoewel het hier min of meer dezelfde school is als de lagere school. In het internationaal onderwijs is het schoolsysteem heel anders dan in Nederland.  Meestal stroom je door van de lagere school naar de middelbare school op dezelfde school, de jaren tellen door. Er zijn geen niveauverschillen, zoals in Nederland vmbo-havo-vwo.  Jaar 6 (lagere school) wordt afgesloten met SAT tests (soort CITO). In jaar 7 krijg je, net als in Nl voor ieder vak een aparte docent. Voor een aantal kernvakken zit je per vak op een verschillend niveau. Je kunt dus voor wiskunde in de hoogste zitten, voor Chinees in de laagste.Vanaf jaar 9 kies je een vakkenpakket en in jaar 11 sluit je de 'basis' middelbare school af met eindexamens. Alleen als je goed genoeg bent kun je 'IB' doen, 2 aaneengesloten jaren (12&13). Alleen met dit examen heb je toegang tot de universiteit.  Dan heb je dus 7 jaar middelbare school afgerond. Maar zo ver zijn we nog lang niet.... Maar veel huiswerk en veel discipline. Loes heeft haar 1e jaar afgerond met een schitterend rapport.
Nederlandse les was iets moeilijker. Alles online, dat is niet erg motiverend... De Nederlandse school hier is bezig om ook middelbaar onderwijs op te zetten, dus misschien kan dat volgend jaar anders.

Jasper rondt jaar 5 af. Hij heeft een ontzettend leuke klas gehad en een fantastische juf. Ze hebben veel project onderwijs, waar kennis vergaren en elkaar uitdagen belangrijk is. Jasper is altijd enthousiast en wordt op de juiste wijze gestimuleerd. Bij Jasper staat sporten centraal. Voetbal is alles. Jammergenoeg bestaat hier geen competitie, zoals in Nederland. Daarom was het voor hem geweldig om mee te kunnen doen aan FOBISSEA, de competitie tussen Britse scholen in Zuidoost Azie.  Vorig jaar hebben Loes en Jasper hier beiden aan mee gedaan, toen we het door hun eigen school georganiseerd. Dit jaar was de competitie in Manilla (Filipijnen). Niet alleen voetbal, ook zwemmen, athletiek en T-ball. Een half jaar lang 5x per week trainen in de vroege ochtend. Maar de beloning is dan ook daar. Een superweek, een unieke ervaring en 5 medailles.

Koen is dit jaar veranderd van een kleine naar een grote jongen, zoals iedere jongen op zijn leeftijd. Hoewel, hij is de enige die ik nog lekker mag knuffelen, dus dat houden we nog graag even zo! Hij is nu klaar met jaar 2, kan vlot lezen, vindt het heel leuk om hele verhalen te schrijven en wil net zo fanatiek sporten als zijn broer en zus. Op zwemles moet hij nu afstanden maken, leert hij naast borstcrawl ook de vlinderslag en te draaien onder water. Hij heeft meegedaan aan zijn 1e aquathlon (zwemmen en rennen) en wil ook meer en beter voetballen. Heel leuk om te zien hoe de kinderen elkaar stimuleren!

Rob heeft een mooie tijd achter de rug. Intensief, de markt in Vietnam is economisch gezien ook een heel stuk slechter.  De bouw ligt volledig stil, het consumentenvertrouwen is ook hier laag, wat resulteert in een terughoudende besteding. Natuurlijk groeit de markt hier, domweg omdat de bevolking groeit. Maar hij blijft plezier houden om 'de markt' in te gaan en te zorgen dat alles naar een hoger niveau wordt getild. Het blijft een uitdaging om te werken met Vietnamezen, die niet vanzelf dingen doen en die altijd sturing nodig hebben.

In de meivakantie is Jeroen (Rob's broer) hier geweest met het gezin. Het was weer erg leuk en het is heerlijk om je naasetn zo te zien genieten. Het was voor onze kinderen heel leuk om Nina en Thom wat beter te leren kennen (Thom is geboren toen wij al in Vietnam waren). We zijn samen een paar dagen naar Phu Quoc gegaan aan het strand en hebben heerlijk samen genoten !

Wat is er nog meer gebeurd ? Jasper op schoolreis naar Hoi An, kinderkoninginnedag met 60 kids en hun ouders bij ons in de tuin, weekend Ho Tram met vrienden aan het strand, mijn beugel is eruit nadat de tandarts en de orthodontist ruzieden of er een tand er wel of niet uit moest (dus niet), weekend mee met Rob naar Nha Trang (hij moest er zijn voor werk-wij voor strand :-), onze kok is weggegaan en ik kook weer heerlijk zelf, Loes heeft haar jaarlijkse dansshow gehad (heel professioneel), Koen zijn eerste 2 tanden zijn eruit, Loes verblijdt ons dagelijks met haar gitaar, Jasper speelt nog steeds sax en Koen wil heel graag drummen....


Dit jaar zijn er weer velen die vertrekken, van ons oude groepje is weinig meer over. Na 4 jaar komen wij na de zomer gewoon weer terug in Vietnam. We weten niet precies wat ons te wachten staat, wanneer en waar onze volgende stek zal zijn. We wachten rustig af wat ons brengt en we zijn er van overtuigd dat dingen op ons pad zullen komen zoals ze bedoeld zijn. We genieten van ons leven, vinden dat we bevoorrecht zijn om dit allemaal mee te mogen maken en om onze kinderen dit mee te kunnen geven. Carpe diem.

Op naar de zomer in Nederland !