Zuid en noord

Mijn zus Pauline heeft eerst een week bij ons gelogeerd. Lekker relaxen en diverse uitstapjes in de omgeving. wij en de kinderen hebben veel plezier samen. Ze gaan 2 dagen naar de Mekong Delta en ik besluit spontaan met de kinderen mee te gaan. We worden opgehaald met een busje en rijden eerst een paar uur ri. zuiden. We rijden een klein stukje op het eerste stuk snelweg dat klaar is om noord en zuid te verbinden. Dan stappen we over op een boot en varen de rivier over. Het water is bruin van de modder, de natuur is weelderig groen. Dan stoppen we voor onze lunch. We lopen door een tuin waar allerlei vruchtenbomen te zien zijn: pomelo, stervrucht, limoen, mango, cocosnoten, lychees. We krijgen een echte Vietnamese lunch voorgeschoteld. Als de olifantsoorvis rechtopstaand wordt geserveerd en we die moeten ontpluizen griezelen onze helden al. Dat wordt nog erger als er grote garnalen met sprieten worden geserveerd (het resultaat van 2 nauwelijks vis-etende gezinnen). Dat belooft wat...

We varen verder en leggen aan bij een plek waar ambachten worden getoond: hoe maken ze rijstpapier, cocossnoepjes en poprijst. De kinderen vinden het leuk om te zien. De boot gaat weer verder en het laatste stuk doen we per auto. We rijden over de splinternieuwe brug van Can Tho, waardoor we geen pont meer hoeven nemen naar ons hotel. We hebben een heerlijk zwembad, waar de kids dankbaar gebruik van maken. De overige gasten moeten het wel ontzien met 6 kinderen...

De volgende ochtend gaat de wekker vroeg: de floating market van Cai Rang, de grootste van de Mekong, staat op het programma. Om 8.00 worden we opgehaald. Al snel zien we heel veel bootjes bij elkaar. Met groenten of vruchten aan een stok wordt aangegeven wat er wordt verkocht. We krijgen een heerlijk verse ananas van een boot die tot de nok gevuld is met de zoete vruchten. Er wordt hard gewerkt. Wij keren langzaam terug en hebben dan nog een lange tocht van 4 uur voor de boeg.

Pien en Martijn genieten nog een aantal dagen bij ons. Ze gaan naar de Cu Chi tunnels en zien wat van de stad. Verder is het tijd voor zwembad, boek en spelletje. Vorige week maandag wurmden we ons door de spits met 2 taxi's ri. vliegveld. Fam . Roelants en ik met de kids namen het vliegtuig naar Hanoi. Daar hebben we een deel van de bagage in het hotel van Pien neergezet en toen hebben we een cyclotocht gemaakt door het oude kwartier van Hanoi. Het was een leuke tocht, waarbij er genoeg te zien is. Zo vermaken we ons om de tijd tot de avond te besteden. Want ons doel vandaag is de nachttrein om naar Sapa te gaan. Rob is hier vorig jaar al 2x geweest, vandaar dat we hem thuis hebben gelaten. Om 20.00 lopen we een aantal kruiers op het station achterna naar - hopelijk - de juiste trein. We steken de rails over en lopen door de nacht. Dan stappen we in en vinden we onze 2 slaapcabines. De kinderen vinden het spannend ! Langzaam rijdt de trein weg. We passeren een aantal huizen, waar we bijna door de woonkamer rijden. Dan maken we ons op voor de nacht. Gelukkig is iedereen moe na een dag sjouwen en gaat de nacht snel voorbij. Om 5.30 komen we aan in Lao Cai, tegen de Chinese grens, waar we opgewacht worden door een chauffeur. We rijden nog 45 min, terwijl het snel licht wordt. We hebben prachtige uitzichten over de rijstvelden. Wel hangen er veel wolken, waardoor het uitzicht vaak wegvalt. We komen vroeg aan in ons hotel in Sapa. Inmiddels hoost het buiten. Gelukkig kunnen we al in onze kamer en heeft het hotel een binnenzwembad. Later op de dag willen we toch wat ondernemen. Buiten komen we de eerste locals tegen. Sapa is het gebied waar vele etnische minderheden (de minorities) wonen. Vietnam telt 54 minorities, die ieder hun eigen taal, cultuur en klederdracht hebben. Meestal wonen ze ver van de bewoonde wereld en zijn erg arm. In Sapa worden we bij iedere stap dan ook gevolgd door een van de (meestal) vrouwen, die vanalles proberen te verkopen. Ze zijn wel vriendelijk en proberen een praatje te maken.

In de middag willen we naar een waterval. Het plenst nog steeds. Bij de waterval aangekomen zien we dat er net zo'n waterval van water van de trapjes loopt. Lijkt ons niet zo'n goed idee en we draaien maar om. Ondanks de regen hebben we veel plezier samen en de kinderen onderling gaat erg goed. We doen veel spelletjes, kletsen en spelen.

De volgende dag zouden we eigenlijk in de ochtend al naat de ecolodge gaan, midden tussen de rijstvelden. Omdat het nog steeds regent, besluiten we pas 's middags te gaan en kunnen de kinderen nog even zwemmen. Ook wagen we ons toch maar op de lokale markt. We worden weer omringt door vrouwen. Ik heb oude kleding meegenomen, die ze gretig danwel aarzelend aannemen. Verder is het kijken en bekeken worden met 6 Westerse kinderen.

's middags nemen we het busje naar de ecolodge. 45 min. over een weg die steeds hobbeliger wordt. Langzaamaan beginnen we weer wat uitzicht te krijgen en regent het iets minder. De ecolodge ligt prachtig, op een heuvel tussen de rijstterrassen. We hebben ieder een eenvoudig huisje. We besloten een 'blokje'om. We lopen het pad af en krijgen van de locals de vraag:'gaan jullie wandelen'. 'Ja' was geen handig antwoord. Ze staan allemaal tegelijk op en besluiten ons te vergezellen. Bij ieder hutje wordt de caravaan groter en voegt zich weer iemand toe. Ze hebben allemaal rode doeken om, hebben rotte tanden of het liefst een goude tand prijken en hebben een mand achterop. Op de heenweg vragen ze hoe we heten, waar we vandaan komen, op de terugweg komen ze met hun koopwaar. De kinderen vinden het maar niks....

De laatste dag hebben we geluk. Geen regen en adembenemende uitzichten. We gaan een wandeling van 3 uur maken. Gelukkig weet de gids de 'roodhoofden' te overtuigen achter te blijven, zodat wij ongestoord kunnen lopen. We gaan de weg af en lopen tussen de rijstvelden. Een riviertje over en naar de andere kant van het dal. We komen bij een schooltje en volgen een paar meisjes. Even verderop komen we bij een heel arm dorp, waar de kindjes in hun blote billetjes en een oud shirtje staan. Ze spelen. Zo kan het ook....
Het is een prachtige tocht en de kinderen houden het goed vol. Ook Koen, die een paar keer door zijn grote neven wordt gedragen. Met natte modderschoenen en bezwete shirts komen we terug in de lodge. En zo moeten we in de middag de bus in, naar de nachttrein naar Hanoi. Moe en voldaan valt iedereen toch maar weer in slaap in de trein die voor ons gevoel voortkruipt.

En dan sta je 's ochtends om 5.00 uur op het station in Hanoi. We pakken de taxi naar het hotel, waar alles dicht is en waar de hele buurt nog slaapt. Uiteindelijk doet iemand open. Na even onderhandelen krijgen we 2 kamers om ons te kunnen douchen en opfrissen. Heerlijk !

Om 8.00 ontbijten we een heerlijk Frans ontbijt en daarna lopen we nog naar het Hao Kiemmeer. Om 10.00 is het tijd voor de fam. Rijnders om de taxi naar het vliegveld terug te pakken en om afscheid te nemen. De Roelants gaan door naar Halong Bay en Hoi An. Tot volgend jaar....

Inmiddels hebben wij weer een paar dagen gehad om uit te rusten van 8 weken vakantie en ons klaar te maken voor het 'gewone' leven. Morgen begin school weer. We kunnen terugkijken op een heerlijke periode.

Ons eerste verlof

Maanden keken we uit naar ons verlof, terug naar vrienden en familie, rust, ruimte en koele lucht. 28 juni was het zover. Ik ging met 3 kinderen van HCMC naar Hong Kong en dan verder naar Amsterdam. Iedereen heeft heerlijk geslapen en we komen dan ook redelijk fris in Amsterdam aan. We worden opgewacht door opa en oma Utrecht, die de kinderen vast meenemen. Ik neem met 4 koffers en 4 handbagages een taxi, omdat dat allemaal niet past. Jeetje, wat rijd die man hard ! Even op de teller kijken. Een keurige 100km/u. Wat is het netjes, wat rijdt iedereen keurig naast elkaar ! En wat is het groen en een heerlijk weer. Bij opa & oma doen we ons te goed aan eierkoeken, krentebollen en vlaai. Mmmm...

Tussen de middag staat Loes' vriendinnetje Sophie onverwacht voor de deur. Loes kijkt met grote ogen en gelooft het niet. Ze zijn heel even onwennig, maar al snel pakken ze de draad weer op. Ze zullen deze weken onafscheidelijk zijn, zoals het altijd was.

Dan vertrekken we naar ons Bed & Breakfast in Culemborg aan de dijk. We verblijven in een klein huisje (de oude schuur). Het ligt fantastisch, een enorme tuin en een buitenterras. Er staat een paard, 2 geiten en de zwaluwen vliegen rond. Door het hek is het 5 min. fietsen van ons oude huis (dat verhuurd is). De eigenaren zijn uiterst vriendelijk en we hebben een heerlijk vakantiegevoel. We gaan meteen naar de Plus boodschappen doen. De kinderen dansen door de winkel ! Lekkere koekjes, snoepjes, yokidrink, peren, aardbeien, Wicky, het karretje ligt al snel vol met lekkernijen. Heerlijk om zo te kunnen pakken !
De dagen daarna zien we langzaam aan alle buren en vrienden. Jasper speelt weer als vanouds met zijn vriendjes Thom en Thijs en Koen met Fenna en Rens. Het voelt alsof we lang op vakantie zijn geweest en gewoon weer binnenstappen in ons oude leventje.

De kinderen wilden de laatste 2 dagen mee naar hun oude school. Loes gaat gelijk op in haar vriendinnetjes, Jasper is een beetje onwennig, maar heeft uiteindelijk toch veel plezier. Koen had steeds het grootste woord dat hij ook naar school wilde (waar hij nooit was geweest), maar toen hij alle vreemde kindjes zag, wilde hij toch liever mee naar huis.

Daarna hebben de kinderen gespeeld, gelogeerd bij opa en oma, ze hebben veel vriendjes gezien, familie gezien, een dag op de boot bij oom Rob, gelogeerd bij tante Pauline, het vliegt voorbij.

Na 2,5 week komt ook Rob. Hij heeft nog 3 dagen, waarin hij ook Ronde tafel ziet, zijn broer Jeroen en even geniet. Dan vertrekken we voor een week naar Zuid Frankrijk. We hebben een fantastisch huis met zwembad en Will & Diana zitten een paar huisjes verder.

Hier hebben we een echt vakantiegevoel, weg van huis. Heerlijk weer, du pain, du vin. Ook mijn zus Nieke, die een uurtje rijden verderop woont, komt gezellig 2 dagen om bij te kletsen.

Dan gaan we rechtstreeks door naar Zeeland, waar we een huisje hebben op de Banjaard en waar opa & oma Weert ons vergezellen. Het is fijn om ze een week bij ons te hebben, dat zij de kinderen en het hele familiegebeuren nog eens van dichtbij kunnen meemaken. We treffen het weer met het weer. 's Ochtends bewolkt, 's middags zon, dus we gaan een paar keer naar het strand. Ook hier hebben we weer gezelligheid: mijn broer een dag, mijn zus 2 dagen, Ronde Tafel.... En dan sluiten we Zeeland af met een weekend Domburg met Melanie, Rianca & Inge met de kids. Als ik het zo opschrijf, denk ik: jeetje wat druk. En dat was het ook, maar ook reuze gezellig en we hadden niets willen missen. En dan wil ik nog sorry zeggen tegen de mensen die we ook nog zo graag hadden gezien of gebeld, maar.... we hebben tijd tekort gehad !

De laatste week hadden we nog een week in ons B&B in Culemborg. Deze week was rustig, veel mensen op vakantie, Loes nog logeren bij opa & oma (ze is een dag naar Amsterdam en Anne Frank huis geweest). Even uitrusten dus nog.

En afgelopen zondag zijn we weer huiswaarts gekeerd. Voldaan, voor mij en de kinderen 6 en voor Rob 3 heerlijke weken. We hebben allemaal ook wel weer zin om terug te gaan. Je thuis is toch waar het dagelijkse leven zich afspeelt en je spullen zijn. En we weten nu: een jaar is zo voorbij ! Maandag zijn we aangekomen. Maandagmiddag is mijn zus Pauline met de familie gearriveerd en dinsdag moest Rob er alweer tegenaan.

Genoeg voor dit blog. Volgende week horen jullie van onze avonturen Mekong Delta (afgelopen week) en Sapa (volgende week), waar ik met de kids mijn zus vergezel. Tot snel !