Een hektische week voorbij....

De afgelopen week was wellicht de meest hektische (en mooie) week van mijn werkzame leven hier in Vietnam! We leven langzaam naar TET (Lunar nieuwjaar) toe dus de tent draait op maximale volle toeren. Er wordt door de Vietnamese consument mega veel wasmiddel (want de huizen moeten schoon) en Knorr (want we gaan met de familie koken) afgenomen en dat merken we. Super om te ervaren. En aan het begin mentaal even omschakelen voor een Westerling als ik. Je komt terug van een kerstvakantie (en in Nederland heb je dan altijd even "we gaan weer langzaam opstarten"en je rent van nieuwsjaarsborrel naar nieuwjaarsborrel) en je moet mega volle bak door. Want in Vietnam is het de eindsprint voordat in februari TET aanbreekt. Dan is het land helemaal op slot. Het is de enige week dat er in Ho Chi Minh City relatieve rust is. De straten zijn met bloemen en lampionnen versierd. Iedereen, maar dan ook iedereen leeft toe naar het nieuwe jaar. In de TET-vakantie week reist het hele land naar elkaar toe om gezamenlijk een nieuw begin in te luiden.

De afgelopen week dus...

Zondag arriveert Anneleen (een oud-collega uit de Benelux) die mijn team komt helpen om naar een nieuw organisatiedesign te gaan. Ik wil klanten-denken centraal stellen en dat vergt verandering. De workshops gaan erg goed en ik ben haar nog erkentelijk voor deze geste! Helemaal de oversteek naar de andere kant van de wereld om ene Robbie Rijnders te helpen. Super.
Anneleen spendeert de woensdag met Carla in Cholon (de Chinese wijk) en de laatste 2 dagen alleen in de Mekong Delta. We sms-en elkaar vaarwel als het vliegtuig inzet richting Brussel.

Als Anneleen er nog is.. de woensdag breekt aan. Unilever bestaat dit jaar 15 jaar en dat gaan we vieren. We zijn groot hier (ca 1% van bruto binnenlands product) en hebben veel impact op het land. Een Fund Raising diner staat op het programma. We gaan 3 scholen neerzetten in Noord-, Midden- en Zuid-Vietnam voor de minder bedeelde kinderen. De overheid schenkt land, wij doneren een fors bedrag en zetten menskracht in. Het 2e deel van de financiering trachten we via klanten, toeleveranciers, banken en andere relaties binnen te brengen. Een fantastische avond die aan elkaar gepraat wordt door de ex-Miss Vietnam (dus dat werkt natuurlijk goed). Een ex-minister, en enkele topbestuurders uit dit land maken de avond compleet. Enkele grote artiesten treden op. Na het diner worden 2 schilderijen geveild en daarna kan de donatie beginnen. Enveloppen gaan over de tafels en hier en daar klinkt het traditionele mot-hai-ba joh! wat zoiets betekent als 1-2-3..proost! Om een uurtje of 10 keren we huiswaarts en zijn we in onze missie geslaagd. De scholen gaan erkomen!

De donderdagavond...mijn afdeling (CustomerDevelopment, verkoop dus) heeft haar year-end party. Het gaat deze week dus maar door....ik doe de openingsspeech en zeg uiteraard dat ik voor het beste sales-team van Azie sta. Een luid geluich galmt door de grote tuin waar we zijn. De champagne wordt ontkurkt en de team performances kunnen starten. Dat is traditie hier..alle sub-teams doen een act. En uiteraard wordt menigeen op de korrel genomen. Ik moet met mijn leiderschapsteam in de jury plaatsnemen. Het ene team heeft er nog meer werk ingestoken dan het andere. Volledige uitgedost in prachtige traditionele kleding wordt er zelfs klassieke muziek ten gehore gebracht. Super! Ook hier mot-hai-ba...joh! De Heineken biertjes doen het weer goed! Rond half tien keert de groep (ca 250 man deze avond) huiswaarts.

Ik oefen laat op de avond mijn presentatie nog even thuis...Vrijdag hebben we onze jaarlijkse management conference. Voor 500 man personeel delen we de plannen op een impactvolle manier. In een congres-centrum hebben we een mega-theater neergezet waar mensen rond een podium in het midden plaatsnemen. Rond hen heen video-beelden zodat je rondom je heen steeds diverse impulsen krijgt. Erg mooi om te zien. Uiteraard op zijn Vietnamees. Tot een half uur voor aanvang is de techniek nog niet klaar. Maar met de nodige gepaste zenuwen, wordt alles 1 min vantevoren opgeleverd. Na de eerste pauze mag ik..een verhaal over Perfect Stores. We willen gewoon super goede winkels in dit land..ik heb een pre-recorded interview on stage met 5 klanten...ik heb geoefend thuis en hoop dat ik de timing goed doe...gelukkig alles gaat mega goed en ik heb zo nu en dan de hele zaal, lachend op mijn hand. Het voelt heerlijk de groep te zien boeien en belangrijker nog..het onderwerp te zien landen.

Na de presentaties keren we naar HomeBase (ons kantoor). De hele beneden verdieping is omgetoverd in een strand (aangevoerd vanuit de kust hier) en we eten en drinken. Ook hier een avond team-performances. Wij als directie mogen ook...op it's a beautiful life van Ace of Base treden we op, uitgedost in een heuse Braziliaanse outfit. Een luid gejoel maakt duidelijk dat ze zaal zich amuseert om deze hilarische act.

We sluiten de avond af met 25 man (traditioneel in Vietnam eindigt een feest al rond 22uur) in een disco in de stad. Het wordt 03.00 uur 's nachts.. Voor het eerst in 7 maanden stappen...Ik voel de biertjes goed...:-) Ik mag gelukkig uitslapen de zaterdag erna. Carla gaat met Jasper mee naar voetbal. Oh ja...ik ben de 40 toch gepasseerd...tot aan vandaag (zondag) voel ik dat ik aan het herstellen ben. Morgen begint een nieuwe drukke week..Van dinsdag-zaterdag naar Indonesie (Jakarta) voor een regionale leadershipsteam meeting....Azie: het bruist!

Het gewone leven weer

Het is weer hoog tijd om verslag te doen van het 'gewone' leven. Na onze vakantie heeft iedereen het dagelijkse ritme weer snel opgepakt. Rob begint het nieuwe jaar, maar het is niet zoals in Nederland, dat januari langzaam op gang komt om even bij te komen van de laatste sprint in het oude jaar. Hier is de belangrijkste piek van het jaar Tet (Lunar/Chinees nieuwjaar). Dit jaar is dat van 13-18 februari en dat betekent dus vanaf dag 1 er vol tegenaan om alles op orde te hebben, schappen vol en zorgen dat omzetten pieken. Een volle agenda weer, met veel reizen en ook intern zorgen dat iedereen op scherp staat. Alle supermarkten staan bomvol, versieringen op straat zijn in volle gang, en overal hangt 'happy newyear'. We hebben het personeel deze week de 'Tet-bonus' gegeven, die ze een paar weken tevoren ontvangen, zodat ze weten wat ze kunnen besteden. Gemiddeld is dat een maandsalaris, wat voor hier natuurlijk een grote extra is en waarmee ze de koning te rijk zijn.

De kinderen zijn ook weer makkelijk naar school gegaan. Loes en Jasper zeggen vaak dat ze het erg naar hun zin hebben op school en dat ze zoveel leuke dingen doen. Jasper doet voor het eerst mee aan een 'after school club'. Dat is een extra uur direct naar school met een keuzelijst van arts, sports, muziek, kookles, naales etc etc. Jasper doet 'arts around the world' en vindt het helemaal leuk. Ze hebben ook ieder semester een 'language in focus', dan leren ze tellen, kleuren, hallo, dank je wel etc. Ze hebben al Duits gehad, Koreaans en nu is het doventaal.

Koen gaat nu 3 hele dagen naar school. Hij hoeft tussen middag niet meer te slapen (dat moesten kindjes, daarom ging hij niet), wel een half uur 'rusten'(liggen). Daar moest hij wel even aan wennen, maar hij vindt het wel heel leuk om de hele dag te gaan. Op maandag heeft hij nog Nederlands speeluur op een creche en op vrijdag is hij begonnen op de Nederlandse school (hij is nu 4 en ook een grote jongen). Op de gewone school gaat hij dan halve dagen. Hij vindt het geweldig ! En hij is begonnen met zwemles, aan het eind van onze straat. Hij heeft met 4 kindjes les, die natuurlijk allemaal heel watervrij zijn. Ben benieuwd hoe lang het duurt dat hij zonder bandjes kan zwemmen !

En voor mij betekent dat 3 dagen dat ik tot 2.30 vrij ben, wat een luxe ! In de eerste week ben ik lekker de stad in gegaan met Renske. Doel: een outfit voor de Grease party van afgelopen vrijdag. Aan gezien hier alles maakbaar en vindbaar is op dit gebied, is het wel heel leuk. Op naar de stoffenmarkt, een overdekte markt met tientallen kraampjes tot de nok gevuld met stoffen. Roze stof met witte stippen. Een tuttenkantje eraan. Kraampjes, tot de nok gevuld met linten en knoopjes. Geslaagd, kosten € 5,-. Op naar de Ben Tanh markt voor nepoorbellen en ketting. Schade € 1,-. Een afgrijselijk roze tasje: € 3,-. Schoenen; helaas vind ik op de markt met mijn grote maat 39 geen schoenen van € 7,- en ga ik naar een winkel om roze schoenen te laten maken (zijn wel echt mooi). Zal ik het doen of niet, het is wel vreselijk duur ! Nou, doe eens gek,

€ 40,-. En nou de jurk nog laten maken door een kleermaakster, dat zal ook nog wel wat kosten. Fout; voor € 4,- krijg ik een prachtige jurk, gevoerd, met rits en elastike acher, thuis aangemeten en gebracht ! Loes en Femke (dochter van Renske, vriendin van Loes) vonden de jurk zo mooi dat we zeiden, ach, maak er nog maar een voor de meiden. Prachtig !

Mijn volgende tocht naar de stad was met een lijstje vol van maakbare dingen, die alleen in Vietnam kunnen.

- schoenen die worden gemaakt ophalen (binnen 2 dagen wel te verstaan)

- naar een gallerie. Hier kun je een foto, kaart, schilderij of wat dan ook inleveren en het wordt voor je op doek geschilderd. Ik ben aan het kijken om hier wat te doen met mijn foto's, wordt vervolgd

- Loes haar fietstas is vergaan van zon, vocht en regen (dat gaat hier in een razend tempo).Even gevraagd waar ik moet zijn voor canvas. Ik tref een straatje met alleen maar winkeltjes met rollen canvas, waarvan meestal parasols worden gemaakt. Overal zijn ze druk in de weer om deze te naaien. Er zijn geen trendy bloemenstoffen, maar er is wel genoeg keuze. Ze spreken geen Engels, maar het toverwoord is hier 'same same' en te laten zien waarvan je een kopie wil. Ik moet dus nog even een 'ontwerp' bedenken voor Loes' fietstas om die een beetje leuk te maken en terug met haar tas.

- de Wii moet aangepast worden. We hebben natuurlijk een officiële uit Nl., maar de Sint had een paar Wii spelletjes in Vietnam gekocht (gekopieerd natuurlijk). De Wii kan deze spelletjes niet lezen. Oplossing: even de Wii wegbrengen en hij wordt aangepast, zodat hij ook de illegale Vietnamese spelletjes kan lezen. Aanpassing is erg duur, € 15,-, maar dan kun je voor € 1,- nieuwe spellen kopen. Kinderen helemaal blij natuurlijk

- ik moet nog een lipstick kopen voor het feest. De Diors en Lancomes liggen rijkelijk in het schap op de markt. Je raad het al...

Zo zie je hier, alles is maakbaar en kopieerbaar, het lijkt wel of de hele economie hierop draait. Zo lees je ook dat de productie (van kleding, auto's etc) goed is in Vietnam, maar dat ze niet kunnen ontwerpen. Nee, bij alles wordt geroepen 'same same'.

Maar goed, voor ons feest was het erg handig. Binnen 2 weken alles geregeld. Om 18.15 zaten we bij de kapper om onze nagels te laten lakken en haar te laten fohnen (voor € 5,-) en om 19.30 begon het feest. Toegang alleen voor dames, opbrengst van de avond gaat naar het goede doel (worden gehoorapparaatjes voor slechthorende kindjes van gekocht). Iedereen zag er fantastisch uit met de meest mooie creaties ! De Grease film werd gedraaid en muziek uit de oude doos. Heel erg gezellig, met inmiddels een

aardig clubje mensen dat ik ken. En toch, op deze momenten mis je wel je échte oude vrienden ! (op de foto: de Nederlanders op het feest)

Terug uit Australië

Terug van Down Under, terug van een heerlijke vakantie in de westerse wereld.

De kinderen kregen donderdagmiddag 16/12 vakantie, 's avonds zaten we reeds in het vliegtuig op weg naar Sydney. Een rechtstreekse vlucht met Vietnam Airlines, de enige die rechtstreeks vliegt in 9 uur. In het vliegtuig zat de halve school, van wie afkomstig is uit Australië...

's Ochtends kwamen we aan in Sydney en hadden we een auto, waarmee we richting Nicolette en Harold gingen. Heerlijk, zelf rijden ! Wat is het schoon, wat rijdt iedereen netjes, geen scooters op de weg. En borden die de weg wijzen. Op weg komen we McDonalds tegen, de kinderen herkennen het uit duizenden. Zelfs die heb je niet in Vietnam, dus dat wordt de eerste stop. Wat ons meteen opvalt zijn de dikke mensen, waarvan we er nog heeeel veel zullen zien.

We komen in Manly, een rustiger stuk van Sydney aan het water, het doet erg vriendelijk aan. Nicolette en Harold wonen leuk en het is heel gezellig om 2 nachten bij ze te zijn en om bij te kletsen. Als vanouds ! Vrijdag is het zwaar bewolkt en regent het, het is niet eens bij me opgekomen dat het misschien geen mooi weer zou zijn in Australië ! Maar zaterdag is er een strakblauwe lucht en nemen we de ferry naar het centrum.

We genieten allemaal van de uitzichten, het Operahouse komt in zicht, de hoge gebouwen en uiteindelijk de gezellige kade van Circular Quay. We lopen naar the Rocks, het oude centrum van Sydney, wat erg levendig aandoet. De kinderen kijken hun ogen uit en komen duizenden verleidingen tegen, iets wat je in Vietnam zelden ervaart. Daarna gaan we naar het Sea Aquarium, wat midden in de stad bij Darling Harbour ligt. Tropische vissen, zeersterren, roggen en haaien. Uiteindelijk nemen we de ferry weer terug en hebben nog een leuke avond met Nicolette en Harold. Omdat zij ook op vakantie gaan, vertrekken wij zondagochtend naar de Blue Mountains.

De eerste stop is bij het koalapark. Het was leuk om de eerste koala's te zien en kangaroes, maar het park viel een beetje tegen. Door naar onze bestemming. Een kronkelweg door de bergen, totdat we na 3 uur op plaats van bestemming aankomen. Onderweg komen we borden tegen die waarschuwen voor kangaroes en wombats, maar die zullen we hier niet zien. Portland, 2064 inwoners, armoedige huizen die meer op stacaravans lijken dan op huizen. En dan een weggetje op (is het hier?) in the middle of nowhere. Een ontzettend leuk huisje is ons onderkomen voor 3 nachten. 2 lama's in de tuin, een ware boomhut voor de kinderen. We zien de eerste papegaaien en kaketoe's. De kinderen vinden het wel spannend zo en amuseren zich opperbest.

Vanuit hier bezoeken we de zigzag train, die een klif naar beneden aflegt en bezoeken we Scenic World. Met een kabelbaan gaan we een klif over en hebben we schitterende uitzichten over de Blue Mountains en Three Sisters. Gelukkig is het deze dag helder. We lopen door het woud naar een watervalletje. Dan de stijlste trein ter wereld naar beneden, waar we een wandeling door het woud maken. Het is een prachtige tocht !

Op woensdag stappen we vroeg de auto in om naar het vliegveld te gaan. Bestemming Brisbane. We hadden eigenlijk met een camper Sydney-Brisbane willen doen, maar omdat we laat waren, konden we alleen een camper vinden brengen+halen in Brisbane. Ook hier is het bewolkt.

We halen onze camper op en rijden in een uur naar onze eerste camping aan de Gold Coast. Oeps, dat is even slikken voor ons - als niet-kampeerders! Onze camper, 1/3 van onze woonkamer thuis waar we met z'n vijven 10 dagen alles moeten doen, als ik 2 m. naar links, rechts en naar voren kijk zitten de buren bovenop me.... Maar alles went, de eerste camping was niet de beste en de camper was een erg leuke ervaring, zeker in een land als Australië. Overal heb je barbequeplaten, waar iedereen op bakt, je hebt je huis en spullen bij je, dus ook onderweg blijkt dat vaak erg handig te zijn. Soms is het lastig, zeker als je in de stad wilt parkeren. De kinderen konden onderweg gewoon tekenen en hadden de grootste lol.

We doen boodschappen in een van de vele shoppingmalls. Wat is het weer gewoon om alles in de schappen te zien. Goed vlees, kant & klare maaltijden, lekkere koekjes. Waarom is het toch zo moeilijk om dat in Vietnam te vinden ? Kinderschoenen staan op het lijstje, kindersportkleding en gewone kleding. We slagen deels, zijn blij met wat we kunnen krijgen.

Donderdag gaan we lekker uitwaaien aan het strand. De zon laat zich even zien en de kinderen kunnen niet genoeg krijgen van de hoge golven ! Het water is zeer aangenaam van temperatuur en is erg blauw. Langs de kustlijn alleen maar hoge gebouwen, we zijn niet onder de indruk van dit stuk. We zien pelikanen, dat is leuk !

Vrijdag is het tijd om op te breken. We hebben 4 uur rijden voor de boeg. Het is een mooie tocht en we stoppen halverweg bij Byron Bay. We willen naar de vuurtoren, het oostelijkste puntje van Australië. De weg wordt stijler, smaller en drukker. Het zweet breekt ons uit. Tja, hoe krijgen we dat gevaarte hier ooit gekeerd ? Gelukkig krijgen we een aanwijzing van een andere camperrijder en lukt het om te keren en verderop te parkeren. De Lonely Planet zegt: 'you've made it to the promised land, God's own earth'. De uitzichten zijn adembenemend, dat is hoe je je Australië voorstelt ! Later rijden we naar het stadje, waar we erg van zijn gecharmeerd.

De tocht gaat verder. Nog 2,5 uur rijden. Waar blijven die kangaroes toch, we hebben er nog geeneen gezien in al die tijd ! Dan, als we onze camping opkomen, staan er ons een paar op te wachten. De eersten van velen die volgen (Jaspers telling komt tot 183) in dit gebied.

Bij de ingang zitten allemaal lorikeets (papegaaitjes). Deze zullen we nog eindeloos veel zien. De camping is prachtig, ruime plaatsen, veel groen, een zwembadje en een eigen douche/toilet. Zo kan het dus ook. We hebben 2 dagen om te relaxen, gaan naar het strand, naar Coffs Harbour (zoals de meeste plaatsen is er niets te beleven), rommelen lekker, barbequen en genieten. De kinderen vinden het heerlijk, tellen kangaroes en proberen de lorikeets te voeren.

Kerstmis? Daar merken we weinig van, dit jaar geen kou, geen kerstdiner, geen kerstsfeer, maar dat vinden we niet erg.

We besluiten niet verder zuidelijk te gaan, want de afstanden zijn toch groot en we moeten terug naar Brisbane. We kiezen voor de 'waterfall way' een stukje het binnenland in. Een prachtige route door groene valleien, tropisch woud, waar een paar watervallen zijn. Bij een mooie waterval stoppen we en bedenken we dat het wel gezellig is om op de beschikbare BBQ-platen pannenkoeken te bakken. Dat is vakantie !

De weg wordt vervolgd. We komen langs verlaten brievenbussen, die verraden dat er toch ergens huizen moeten zijn. Doel van de middag is Nymboida, waar we proberen plek te krijgen op een kano-camping. Moe van de reis volgt er eerst gemopper, wat moeten we hier in de bush, er is niets, het is vies. Omdat er weinig alternatief is, slaan we toch ons kamp op. Dat 'stomme' riviertje blijkt toch wel heel leuk te zijn ! Rob en ik raften op een brede band een stuk naar beneden en de kinderen willen in de stroming zwemmen. Ze krijgen allemaal een zwemvest aan, helm op en schoentjes aan en dan gaat zelfs Koen erin. Oppassen dat ik hem niet loslaat, want dan neemt de stroming hem mee. Ook voor Loes en Jasper is het moeilijk om te blijven staan. Moe, maar voldaan sluiten we de dag af. 's Nachts krijgen we de zoveelste stortbui op ons dak en kan ik alleen maar denken...als we hier maar niet wegspoelen....

Terug naar de bewoonde wereld. Byron Bay vonden we zo leuk dat we er wel een nachtje terug willen. Het viel niet mee om een camping te vinden in het top-seizoen, maar de doorzetter wint. Een leuk plekje, 10 min. lopen van het strand. De zee is wild, het is bewolkt, het strand ligt vol bluebottles (kwallen), maar het is heerlijk. Het stadje is een van de weinigen waar het gezellig is, leuke restaurantjes zijn en volop levendigheid. daar genieten we dan ook van. De kinderen hebben weer veel te bekijken.

Op naar onze laatste (gereserveerde) bestemming: Jacobs Well bij Brisbane. Een rustige camping aan een creek (een paar eilanden voor de kust zorgen dat we geen open zee hebben). Vanaf hier gaan we naar het koalapark, waar 130 koala's leven. De kinderen (mn Jasper) glunderen als ze een koala mogen vasthouden om mee op de foto te gaan. Van dit moment hadden ze al zo lang gedroomd. En de kangaroes laten zich aaien, ze kunnen er geen genoeg van krijgen. Verder zien ze wombats, emu's, tasmaanse duivels, vleermuizen en vele vogels, genoeg om zich een hele dag te vermaken.

Met oudejaarsavond gaan we naar Broadwater aan de Gold Coast. We zien nu wel een mooier stuk van dit gebied en vinden een tafel in een gezellig restaurant. Om 20.00 is er vuurwerk, maar het regent weer pijpestelen. Het is mooi, maar een gezellige avond in het park zit er met deze regen niet in. We rijden terug naar de camping en gaan 2010 toch wel op een bijzondere manier in. Wie had dat gedacht een jaar geleden ? Je laat het jaar nog eens de revue passeren. Vietnam is een prachtige ervaring, een beetje irreeel in de luxe waarin je leeft, maar daartegenover de armoede en het basisniveau waarin de dagelijkse leven zich afspeelt, ook voor ons buiten ons 'gouden hekwerk'. En Rob moet toch wel erg hard werken en krijgt het niet voor niets. Veel ballen in de lucht houden, (hoog opgeleide) mensen die soms geen beslissingen nemen (cultuurverschilletje dus). En de eerste maanden zal daar weinig verandering in komen.

Nog maar even genieten dus !

Ondanks het matige weer, gaan we toch nog een laatste dag naar het strand. Loes wordt gebeten door een bluebottle, wat erg veel pijn doet. Gelukkig biedt de strandwacht hulp.

Zaterdag, tijd om de camper in te leveren. Het was mooi, erg gezellig, maar voor ons een once-in-a-lifetime experience ! Op naar Sydney waar we nog 1 volle dag hebben. In het Hilton hotel hebben ze niet meer 2 kamers naast elkaar en we krijgen een suite aangeboden op de 39e verdieping, waar ze voor de kinderen bedjes in zetten. Wat een luxe ! Een heerlijk bed, een douche waar van alle kanten water uitkomt en een groot vierkant bubbelbad met uitzicht op Sydney en een TV. Dat was dolle pret voor de kids !

We zitten middenin het stadscentrum, 10 min. lopen van Darling Harbour. Daar vinden we weer een plekje om te eten met een magnifiek uitzicht. Wat een fantastische stad ! Zondag pakken we een hop-on hop-off bus, waarmee we langs de highlights van Sydney gaan en hier en daar uitstappen. Deze dag is een ontzettend leuke afsluiter van een heerlijk, gevarieerde vakantie !

En maandag weer het vliegtuig in richting Vietnam, naar huis. We zijn weer terug tussen de scooters, de hektiek, het lawaai. Het voelt als thuiskomen, ik stap weer even in mijn droom en we moeten er met volle teugen van genieten. Time flies !