Het gewone leven weer

Het is weer hoog tijd om verslag te doen van het 'gewone' leven. Na onze vakantie heeft iedereen het dagelijkse ritme weer snel opgepakt. Rob begint het nieuwe jaar, maar het is niet zoals in Nederland, dat januari langzaam op gang komt om even bij te komen van de laatste sprint in het oude jaar. Hier is de belangrijkste piek van het jaar Tet (Lunar/Chinees nieuwjaar). Dit jaar is dat van 13-18 februari en dat betekent dus vanaf dag 1 er vol tegenaan om alles op orde te hebben, schappen vol en zorgen dat omzetten pieken. Een volle agenda weer, met veel reizen en ook intern zorgen dat iedereen op scherp staat. Alle supermarkten staan bomvol, versieringen op straat zijn in volle gang, en overal hangt 'happy newyear'. We hebben het personeel deze week de 'Tet-bonus' gegeven, die ze een paar weken tevoren ontvangen, zodat ze weten wat ze kunnen besteden. Gemiddeld is dat een maandsalaris, wat voor hier natuurlijk een grote extra is en waarmee ze de koning te rijk zijn.

De kinderen zijn ook weer makkelijk naar school gegaan. Loes en Jasper zeggen vaak dat ze het erg naar hun zin hebben op school en dat ze zoveel leuke dingen doen. Jasper doet voor het eerst mee aan een 'after school club'. Dat is een extra uur direct naar school met een keuzelijst van arts, sports, muziek, kookles, naales etc etc. Jasper doet 'arts around the world' en vindt het helemaal leuk. Ze hebben ook ieder semester een 'language in focus', dan leren ze tellen, kleuren, hallo, dank je wel etc. Ze hebben al Duits gehad, Koreaans en nu is het doventaal.

Koen gaat nu 3 hele dagen naar school. Hij hoeft tussen middag niet meer te slapen (dat moesten kindjes, daarom ging hij niet), wel een half uur 'rusten'(liggen). Daar moest hij wel even aan wennen, maar hij vindt het wel heel leuk om de hele dag te gaan. Op maandag heeft hij nog Nederlands speeluur op een creche en op vrijdag is hij begonnen op de Nederlandse school (hij is nu 4 en ook een grote jongen). Op de gewone school gaat hij dan halve dagen. Hij vindt het geweldig ! En hij is begonnen met zwemles, aan het eind van onze straat. Hij heeft met 4 kindjes les, die natuurlijk allemaal heel watervrij zijn. Ben benieuwd hoe lang het duurt dat hij zonder bandjes kan zwemmen !

En voor mij betekent dat 3 dagen dat ik tot 2.30 vrij ben, wat een luxe ! In de eerste week ben ik lekker de stad in gegaan met Renske. Doel: een outfit voor de Grease party van afgelopen vrijdag. Aan gezien hier alles maakbaar en vindbaar is op dit gebied, is het wel heel leuk. Op naar de stoffenmarkt, een overdekte markt met tientallen kraampjes tot de nok gevuld met stoffen. Roze stof met witte stippen. Een tuttenkantje eraan. Kraampjes, tot de nok gevuld met linten en knoopjes. Geslaagd, kosten € 5,-. Op naar de Ben Tanh markt voor nepoorbellen en ketting. Schade € 1,-. Een afgrijselijk roze tasje: € 3,-. Schoenen; helaas vind ik op de markt met mijn grote maat 39 geen schoenen van € 7,- en ga ik naar een winkel om roze schoenen te laten maken (zijn wel echt mooi). Zal ik het doen of niet, het is wel vreselijk duur ! Nou, doe eens gek,

€ 40,-. En nou de jurk nog laten maken door een kleermaakster, dat zal ook nog wel wat kosten. Fout; voor € 4,- krijg ik een prachtige jurk, gevoerd, met rits en elastike acher, thuis aangemeten en gebracht ! Loes en Femke (dochter van Renske, vriendin van Loes) vonden de jurk zo mooi dat we zeiden, ach, maak er nog maar een voor de meiden. Prachtig !

Mijn volgende tocht naar de stad was met een lijstje vol van maakbare dingen, die alleen in Vietnam kunnen.

- schoenen die worden gemaakt ophalen (binnen 2 dagen wel te verstaan)

- naar een gallerie. Hier kun je een foto, kaart, schilderij of wat dan ook inleveren en het wordt voor je op doek geschilderd. Ik ben aan het kijken om hier wat te doen met mijn foto's, wordt vervolgd

- Loes haar fietstas is vergaan van zon, vocht en regen (dat gaat hier in een razend tempo).Even gevraagd waar ik moet zijn voor canvas. Ik tref een straatje met alleen maar winkeltjes met rollen canvas, waarvan meestal parasols worden gemaakt. Overal zijn ze druk in de weer om deze te naaien. Er zijn geen trendy bloemenstoffen, maar er is wel genoeg keuze. Ze spreken geen Engels, maar het toverwoord is hier 'same same' en te laten zien waarvan je een kopie wil. Ik moet dus nog even een 'ontwerp' bedenken voor Loes' fietstas om die een beetje leuk te maken en terug met haar tas.

- de Wii moet aangepast worden. We hebben natuurlijk een officiële uit Nl., maar de Sint had een paar Wii spelletjes in Vietnam gekocht (gekopieerd natuurlijk). De Wii kan deze spelletjes niet lezen. Oplossing: even de Wii wegbrengen en hij wordt aangepast, zodat hij ook de illegale Vietnamese spelletjes kan lezen. Aanpassing is erg duur, € 15,-, maar dan kun je voor € 1,- nieuwe spellen kopen. Kinderen helemaal blij natuurlijk

- ik moet nog een lipstick kopen voor het feest. De Diors en Lancomes liggen rijkelijk in het schap op de markt. Je raad het al...

Zo zie je hier, alles is maakbaar en kopieerbaar, het lijkt wel of de hele economie hierop draait. Zo lees je ook dat de productie (van kleding, auto's etc) goed is in Vietnam, maar dat ze niet kunnen ontwerpen. Nee, bij alles wordt geroepen 'same same'.

Maar goed, voor ons feest was het erg handig. Binnen 2 weken alles geregeld. Om 18.15 zaten we bij de kapper om onze nagels te laten lakken en haar te laten fohnen (voor € 5,-) en om 19.30 begon het feest. Toegang alleen voor dames, opbrengst van de avond gaat naar het goede doel (worden gehoorapparaatjes voor slechthorende kindjes van gekocht). Iedereen zag er fantastisch uit met de meest mooie creaties ! De Grease film werd gedraaid en muziek uit de oude doos. Heel erg gezellig, met inmiddels een

aardig clubje mensen dat ik ken. En toch, op deze momenten mis je wel je échte oude vrienden ! (op de foto: de Nederlanders op het feest)