De afgelopen week was wellicht de meest hektische (en mooie) week van mijn werkzame leven hier in Vietnam! We leven langzaam naar TET (Lunar nieuwjaar) toe dus de tent draait op maximale volle toeren. Er wordt door de Vietnamese consument mega veel wasmiddel (want de huizen moeten schoon) en Knorr (want we gaan met de familie koken) afgenomen en dat merken we. Super om te ervaren. En aan het begin mentaal even omschakelen voor een Westerling als ik. Je komt terug van een kerstvakantie (en in Nederland heb je dan altijd even "we gaan weer langzaam opstarten"en je rent van nieuwsjaarsborrel naar nieuwjaarsborrel) en je moet mega volle bak door. Want in Vietnam is het de eindsprint voordat in februari TET aanbreekt. Dan is het land helemaal op slot. Het is de enige week dat er in Ho Chi Minh City relatieve rust is. De straten zijn met bloemen en lampionnen versierd. Iedereen, maar dan ook iedereen leeft toe naar het nieuwe jaar. In de TET-vakantie week reist het hele land naar elkaar toe om gezamenlijk een nieuw begin in te luiden.
De afgelopen week dus...
Zondag arriveert Anneleen (een oud-collega uit de Benelux) die mijn team komt helpen om naar een nieuw organisatiedesign te gaan. Ik wil klanten-denken centraal stellen en dat vergt verandering. De workshops gaan erg goed en ik ben haar nog erkentelijk voor deze geste! Helemaal de oversteek naar de andere kant van de wereld om ene Robbie Rijnders te helpen. Super.
Anneleen spendeert de woensdag met Carla in Cholon (de Chinese wijk) en de laatste 2 dagen alleen in de Mekong Delta. We sms-en elkaar vaarwel als het vliegtuig inzet richting Brussel.
Als Anneleen er nog is.. de woensdag breekt aan. Unilever bestaat dit jaar 15 jaar en dat gaan we vieren. We zijn groot hier (ca 1% van bruto binnenlands product) en hebben veel impact op het land. Een Fund Raising diner staat op het programma. We gaan 3 scholen neerzetten in Noord-, Midden- en Zuid-Vietnam voor de minder bedeelde kinderen. De overheid schenkt land, wij doneren een fors bedrag en zetten menskracht in. Het 2e deel van de financiering trachten we via klanten, toeleveranciers, banken en andere relaties binnen te brengen. Een fantastische avond die aan elkaar gepraat wordt door de ex-Miss Vietnam (dus dat werkt natuurlijk goed). Een ex-minister, en enkele topbestuurders uit dit land maken de avond compleet. Enkele grote artiesten treden op. Na het diner worden 2 schilderijen geveild en daarna kan de donatie beginnen. Enveloppen gaan over de tafels en hier en daar klinkt het traditionele mot-hai-ba joh! wat zoiets betekent als 1-2-3..proost! Om een uurtje of 10 keren we huiswaarts en zijn we in onze missie geslaagd. De scholen gaan erkomen!
De donderdagavond...mijn afdeling (CustomerDevelopment, verkoop dus) heeft haar year-end party. Het gaat deze week dus maar door....ik doe de openingsspeech en zeg uiteraard dat ik voor het beste sales-team van Azie sta. Een luid geluich galmt door de grote tuin waar we zijn. De champagne wordt ontkurkt en de team performances kunnen starten. Dat is traditie hier..alle sub-teams doen een act. En uiteraard wordt menigeen op de korrel genomen. Ik moet met mijn leiderschapsteam in de jury plaatsnemen. Het ene team heeft er nog meer werk ingestoken dan het andere. Volledige uitgedost in prachtige traditionele kleding wordt er zelfs klassieke muziek ten gehore gebracht. Super! Ook hier mot-hai-ba...joh! De Heineken biertjes doen het weer goed! Rond half tien keert de groep (ca 250 man deze avond) huiswaarts.
Ik oefen laat op de avond mijn presentatie nog even thuis...Vrijdag hebben we onze jaarlijkse management conference. Voor 500 man personeel delen we de plannen op een impactvolle manier. In een congres-centrum hebben we een mega-theater neergezet waar mensen rond een podium in het midden plaatsnemen. Rond hen heen video-beelden zodat je rondom je heen steeds diverse impulsen krijgt. Erg mooi om te zien. Uiteraard op zijn Vietnamees. Tot een half uur voor aanvang is de techniek nog niet klaar. Maar met de nodige gepaste zenuwen, wordt alles 1 min vantevoren opgeleverd. Na de eerste pauze mag ik..een verhaal over Perfect Stores. We willen gewoon super goede winkels in dit land..ik heb een pre-recorded interview on stage met 5 klanten...ik heb geoefend thuis en hoop dat ik de timing goed doe...gelukkig alles gaat mega goed en ik heb zo nu en dan de hele zaal, lachend op mijn hand. Het voelt heerlijk de groep te zien boeien en belangrijker nog..het onderwerp te zien landen.
Na de presentaties keren we naar HomeBase (ons kantoor). De hele beneden verdieping is omgetoverd in een strand (aangevoerd vanuit de kust hier) en we eten en drinken. Ook hier een avond team-performances. Wij als directie mogen ook...op it's a beautiful life van Ace of Base treden we op, uitgedost in een heuse Braziliaanse outfit. Een luid gejoel maakt duidelijk dat ze zaal zich amuseert om deze hilarische act.
We sluiten de avond af met 25 man (traditioneel in Vietnam eindigt een feest al rond 22uur) in een disco in de stad. Het wordt 03.00 uur 's nachts.. Voor het eerst in 7 maanden stappen...Ik voel de biertjes goed...:-) Ik mag gelukkig uitslapen de zaterdag erna. Carla gaat met Jasper mee naar voetbal. Oh ja...ik ben de 40 toch gepasseerd...tot aan vandaag (zondag) voel ik dat ik aan het herstellen ben. Morgen begint een nieuwe drukke week..Van dinsdag-zaterdag naar Indonesie (Jakarta) voor een regionale leadershipsteam meeting....Azie: het bruist!
Gelukkig vermaken jullie je en excelleer je ook nog! :) Ik kende alleen het TET-offensief, heeft dat er iets mee te maken?
BeantwoordenVerwijderenVeel groeten uit een besneeuwd NL!
Jawel Kees..je hebt weer gelijk. Tet-offensief in 1968. Dat vieren ze hier dus nog steeds als feestdag. En dat is vergelijkbaar met Chinese New Year. Maar noem dat nooit zo hier..
BeantwoordenVerwijderen