Het eerste bezoek

Inmiddels is het 'gewone' leven bijna 3 weken oud. Jasper heeft het heel zwaar gehad de eerste 1,5 week. Iedere dag huilen en niet naar de klas willen. Loes had juist na een goede start na 1,5 week het besef dat ze niet kan communiceren zoals ze wil. Heftig huilen, thuis boos en driftig zoals we dat kennen en al eerder verwacht hadden (gelukkig was Koen de enige die iedere dag vrolijk afscheid nam). In die periode hebben ook wij het zwaar gehad. Rob heeft een eerste dip gehad (druk, uitgeprobeerd worden, cultuurverschil), ik heb het vorige week gehad. Hele dag thuis, nog geen dagritme, geen 'doel' na een werkzaam leven.

Zaterdag kwamen mijn moeder en zus Nieke dan ook op het juiste moment. Loes, Jasper en Koen zaten met hun neusjes tegen de ruit geplakt bij het vliegveld. 'Wanneer komen ze nou?'

Wat waren ze blij ! Mam en Nieke hebben in de auto genoten van alles wat te zien is (Nieke is stewardes en is dus wel wat gewend, mam is in Indonesië en India geweest, dus ook niet geheel onbekend met Azië). Ze zijn moe van de reis , maar na een nacht goed slapen (en onze logeerkamer ingeweid te hebben), zijn ze klaar om op pad te gaan. Zondag gaan we met de boot op de Saigon River varen. Gelukkig hebben we - na 10 dagen hele dagen stortbuien - mooi weer. Overal zien we huisjes op palen, vissers, boten met 'ogen' tegen de haaien (wist niet dat die in een rivier konden leven) en veel groen. Onderweg doen we een floating temple aan, wel bijzonder om te zien.

's Avonds gaan we naar een goed Vietnamees restaurant, met springrolls en andere lekkernijen op het menu.

Maandag gaan we District 1 in, het centrum. Wij hebben hier ook nog niet alles gezien, dus dat is een mooie gelegeneheid om het postkantoor te zien, de Notre Dame (jawel, de naam, maar kan er niet aan tippen) en het operagebouw. Ondertussen doet mam haar best om de hitte te weerstaan en vooral het lawaai van de niet ophoudende stroom auto's en vooral alle scooters.

Om 11.30 moeten we Koen alweer ophalen van school, dus dan is het ook genoeg voor haar. Nieke blijft in de stad om alle markten af te struinen (en komt 's middags met tassen vol terug en heeft haar geld niet op kunnen krijgen). Oma gaat mee Koen ophalen en vindt het prachtig om zijn klasje te zien en het hele reilen en zeilen. Lunch, de supermarkt, de bakker waar wij boodschappen doen. Het sportcomplex op de compound. Het personeel (wie is wie ook weer, want het zijn er zoveel). En ondertussen genieten van ons heerlijke huis en lekker kletsen. En om 14.30 Loes en Jasper ophalen. Dus zo is de dag zo om.

Dinsdag gaan we naar Cholon, de Chinese wijk. We bezoeken een aantal tempels (ja, al die beelden, waar staan ze voor, we weten er eigenlijk niets van), struinen door de typische straatjes met overal mensen op straat en uiteindelijk komen we langs de Chinese 'kruiden'wijk. Zakken met iets wat op schors lijkt, gedroogde zeepaardjes en zeesterren, opgekrulde, gedroogde slangen, slangen op sterk water. Brrr.... laten wij het dan maar veilig bij VSM houden...

Dinsdagmiddag hebben ze nog een lekkere voetmassage (hier krijg je nog veel voor weinig) en dan is hun bliksembezoek helaas al weer ten einde. We zullen zeggen: kort maar krachtig ! Belangrijkste is dat ze een (goede) indruk hebben van hoe wij wonen en leven en ze gaan met veel enthousiasme en verhalen terug. Tot de volgende keer !