Week Noord Vietnam

We zijn weer terug van een fantastisch mooie reis. Vorige week zaterdag gingen we op stap met de 3 kids naar Hanoi. We hadden maar een halve dag in de stad en zijn in een cyclo gestapt om de highlights te zien. Hanoi is een heel andere stad dan HCMC. Rustiger (hoewel ook hier duizenden scooters voorbij zoeven), groener, veel meren en veel mooie gebouwen. We komen eerst bij het Hoan Kiemmeer (het Meer van het teruggegeven zwaard) met de brug van de Opkomende Zon naar de tempel. Hier zijn veel legendes over, het is een bekend plaatje van Hanoi. We gaan verder per cyclo. Tempel van de Literatuur, daterend uit 1070 en dienend als Academie voor confusionisme. We zien o.a. de schildpadden, waar de afgestudeerden tussen 1142 en 1779 staan. De cyclo gaat verder. We zien het mausoleum van Ho Chi Minh, de nationale held van Vietnam, die zorgde voor de bevrijding van de Fransen. Dan zijn we moe en eten in een restaurant dat gerund wordt door voormalige straatkinderen.

Zondag vroeg op, om 8.00 uur rijd het busje naar Halong Bay. De tocht duurt 3,5 uur en dan gaan we op de boot. Het is een van de hoogtepunten van alle reizen die door Vietnam gaan. Het is een eilandenwereld, die op de lijst staat van Werelderfgoed. Het is erg heiig, maar we zien de groene, grillige kalksteenrotsen uit de zee oprijzen. Een prachtig gezicht en als we verder varen ervaren we de serene rust tussen de rotsen. Na 2 uur varen stoppen we om te kayakken. Rob gaat met Jasper in een kayak, die vindt het prachtig. Loes durft niet en Koen blijft bij mij. Na even heeft Loes spijt. Ik ga met de 2 kids toch maar een rondje peddelen in een kayak. Help, ik kom niet meer terug ! En dan een man op de boot die alleen Vietnamees spreekt, vrolijk lacht en terugzwaait. Uiteindelijk worden we gered en komen de anderen ook terug !

We varen door en genieten van een adembenemende zonsondergang. Uiteindelijk komen we om 17.30 voldaan aan op een onbewoond eiland, waar een paar rieten bungalows staan.

De volgende dag gaan we met een bootje naar het stadje Cat Ba aan de overkant. Onderweg verbazen we ons weer over het primitieve bestaan van de mensen op zee. Vissers die peddelend over zee gaan, de gezinnen die leven in de krakkemikkige bootjes. Onderweg naar de markt zien we een paar levende vogeltjes die kaalgeplukt worden en levend in een gril worden gedaan (het moet vers zijn !), we komen weer potten tegen met slangen op sterk water. Terug op ons eiland horen we hard gekrijs. Een paar varkens worden hardhandig op een vlot gewerkt, klaar voor de slacht. Wij genieten ondertussen van de rust....

Dinsdagochtend gaat de reis weer terug. Weer 4 uur op de boot. Onderweg zien we een heel dorp op het water, mensen die nooit ergens komen.

Dan weer een lang tocht in de auto naar Tam Coc, richting zuiden. Het is de mooiste tocht die we gemaakt hebben. Overal rijstvelden en hoedjes die boven het lange rijstgras uitkomen. Mensen die letterlijk alles op de fiets vervoeren. Kippen, eenden, klevende varkens achterop gebonden, de oogst van de dag. Overal zijn het m.n. de vrouwen die hard werken. Op het land, in de bouw, sjouwen van zware dingen. Onze reisleider geeft als verklaring dat vrouwen voor lange tijd sterk zijn, mannen slechts voor korte duur....

We komen aan in een simpel hotel in Tam Coc, gelegen aan het marktpleintje aan de rivier. Het is een bedrijvigheid van jewelste, de oogst van de dag wordt verkocht. Er zijn bijna geen toeristen, we vallen op, zeker met 3 kleine kinderen. Iederen raakt ze aan en knijpt in hun wangen of armen, iets waar ze inmiddels een hekel aan beginnen te krijgen.

Dan valt de electriciteit uit. Na een uur begint Loes een beetje zenuwachtig te worden. Zeker als ze hoort dat dit in de dorpen vaak gebeurt om energie te sparen voor de grote stad. Gelukkig zorgt een generator weer voor licht en daarna ook voor eten.

De volgende ochtend gaan we vroeg in een bootje. We zien vrouwen de was doen in de rivier. Het zijn weer de vrouwen die peddelen, ditmaal met hun voeten. We varen een rivier af en aanschouwen een landschap dat minstens zo mooi is als Halong Bay. Ze noemen het ook wel het 'inner Halong'. Bergen die oprijzen uit het landschap. We varen onder 3 grotten door. Ook de kinderen genieten van het uitzicht en Jasper vind het prachtig als hij wilde geiten op de rotsen ziet.
Daarna bezoeken we nog Hoa Lu, 2 tempels die door 2 koningen 1000 jaar geleden zijn gebouwd. Prachtig verscholen in het rotsenlandschap. Ook hier weinig toeristen, we worden aanschouwd door giechelende oude vrouwtjes, die wijzen naar onze kinderen.

Onze reis gaat naar de laatste bestemming: 2,5 uur rijden naar Sam Son aan zee, waar een collega van Rob een resort heeft. Wij mogen (gratis) verblijven in een zeer luxe villa en genieten van 2 dagen rust. De zee is wild en klotst tegen de muur van het resort, maar 's middags is er een zeer breed strand en hoge golven. Fantastisch vinden de kinderen het en ze duiken in de warme golven en krijgen er niet genoeg van ! Een mooie afsluiter van onze reis.

Zaterdagochtend terug naar Hanoi: 180 km, een 4,5 uur durende trip met een 4,5 uur claxonerende chauffeur, een weg door hobbels en gaten (Highway nr 1 !), met voorbij sjezende debiele buschauffeurs, maar 4,5 uur een lust voor het oog. Veilig aankomen heeft hier dan ook een iets grotere betekenis !

We hebben het allemaal heerlijk gevonden! Met de kinderen is het heel goed gegaan, ook het reizen en ze hebben er echt van genoten. Mij is deze reis nog eens duidelijk geworden dat Vietnam toch een echt ontwikkelingsland is. De primitiviteit van het bestaan, zoals wij dat in Europa al lang niet meer kennen. Het draait hier enkel om de basale behoeften in de Pyramide van Maslow: zorgen dat er voedsel is. Op het land worden gereedschappen gebruikt die bij ons in het museum liggen. De ossen op de weg, het geploeter van de mensen. Het is een prachtig land, een schouwspel. Wij zijn dankbaar dat we er zo van mogen genieten.

En dan morgen vroeg op: Loes is jarig en haar mooiste cadeau: we gaan opa & oma Rijnders van het vliegveld halen, die hier 3 weken zullen blijven.