Maleisië

Zijn jullie alweer weg ? Ja, we zijn alweer weg. Het is Tet (Lunar New Year), het zijn van woensdag t/m maandag nationale vrije dagen en heel Vietnam ligt plat. Reden genoeg om verder op ontdekkingstocht uit te gaan. Ik vlieg maandag met de kinderen vooruit naar Kuala Lumpur, om een kennis die in Vietnam heeft gewoond op te zoeken. Ze hebben 3 meiden en het klikt weer direct. Ze hebben een prachtig huis en van Els hoor ik weer vanalles over Maleisië en de cultuur. 's Avonds gaan we naar ons hotel, een klein appartementje aan de rand van het centrum. Onderweg zien we in een zee van licht de Petronas Twin Towers opduiken. Toen ze in 1998 klaar waren, waren het de hoogste torens ter wereld -452 m. Dinsdag ga ik alleen met de kids op stap en doen wat Vietnam niet heeft: attracties bezoeken. We beginnen met het Science Center onderin de torens. Proefjes doen, op een aardbevingbank zitten, in een helikopter door de storm naar een booreiland, de kinderen vinden het fantastisch. Ze zijn er een paar uurtjes zoet. In de middag gaan we naar het Aquarium, waar de vissenwereld te zien is van mangrovebossen, tot rivieren en de tropische oceanen. Prachtig, maar na we zijn ook al een beetje verwend na alles wat we al hebben gezien. Moegelopen slenteren we naar huis om even uit te rusten. Want 's avonds heb ik een ander hoogtepunt beloofd dat Vietnam mist: McDonalds ! Als we terugkomen is Rob ook aangekomen en kunnen we gezellig samen verder genieten.

Kuala Lumpur is een ontzettend groene stad, gebouwd midden in het oerwoud. De wegen zijn breed, alles is goed toegankelijk en een woud van hoge gebouwen. Het is erg ontwikkeld, maar met 1 heel groot verschil: het is een moslimland met een smeltkroes van culturen. 65% is Maleis, 26% Chinees en 8% Indiaas. De Maleiers hebben bij de grondwet veel meer rechten dan de rest, maar zijn erg lui aangelegd. De Chinezen drijven de handel en de Indiërs zijn min of meer gebruikt als slaven en hebben nog steeds geen hoog aanzien. Het straatbeeld varieert dan ook van (veel) hoofddoeken, enige burka's, Indische sarongs en 'moderne' mensen. Het geeft niet een echt 'Aziatisch' gevoel, zoals wij dat in ieder geval ervaren. Mensen zijn wel ontzettend vriendelijk, in tegenstelling tot Bangkok.
Woensdag bezoeken we eerst het Birdpark, waar we exotische vogels zien. Dan is het tijd voor de oude stad. Ruim 150 jaar is Maleisie Brits geweest en in 1957 is het onafhankelijk geworden. Veel gebouwen zijn van rond 1900 en zien er prachtig uit. We lopen rond, maar het is erg warm, warmer en vochtiger dan in Vietnam. We zien de belangrijkste dingen en dan is het tijd voor wat rust aan het zwembad. Om 18.15 het volgende hoogtepunt: de Petronas Towers. Het is heel moeilijk om hier kaartjes voor te krijgen, omdat er maar een beperkt anatal per dag wordt uitgegeven. Met hulp van Unilever hebben we kaartjes bemachtigd en nog wel op tijd van zonsondergang. We dachten niet verder te komen dan de Skybridge, een brug tussen de 2 torens op de 42e verdieping, 170 m. boven de grond. Tot onze vreugde gaan we echter nog hoger: de lift zoeft naar de 86e verdieping, vlak onder de spits. Wauw, wat een hoogte en wat een uitzicht ! Dit is echt wel gaaf !

Donderdag starten we rustig op en nemen we een hop-on-hop-off bus door de stad om nog wat meer te zien. We stappen op nog zo'n hoge toren: de KL tower. Ook hier gaan we weer 276 m. hoog met wederom een spectaculair uitzicht. We gaan verder en stappen uit bij de Central Market. Een moderne versie van de 'Ben Tanh'markt in Ho Chi Minh. We merken steeds weer dat Vietnam nog zeker 20 jaar te gaan heeft om op dit niveau te komen, nog een lang weg te gaan. Tevens beseffen we dan dat het toch nog echt wel 'hardship' is zoals ze dat noemen, maar dat we de charme daarvan toch ook wel erg leuk vinden. We hebben na die dagen een hele goede indruk van Kuala Lumpur en gaan vrijdag een uurtje in het vliegtuig naar Langkawi, om nog even uit te rusten. Langkawi is een bergachtig eiland, bedekt met regenwoud, vlakbij de grens met Thailand. We hebben een huisje tegen de helling, in het bos. Als ik 's ochtends wakker wordt hoor ik de bomen ritselen en zie ik een groep aapjes. De geluiden van roepende vogels en oorverdovende sprinkhanen. De zon glinstert op het zeewater, de palmbomen wuiven op het strand met op de achtergond de bossen. Hoewel het hotel een beetje groot is, is het een unieke ligging en genieten we wederom van ons luxe leven en van elkaar. De kinderen hebben het heel leuk met elkaar, spelen en genieten. We nemen nog een kabelbaan, wederom naar grote hoogte (dit keer heb ik wel hoogtevrees) en zien zo de baaien van het eiland. We tellen onze zegeningen en gaan maandag weer voldaan naar huis.

Voor Rob begint dinsdag het nieuwe verkoopjaar al vroeg en stapt om 6.00 uur alweer in het vliegtuig om de markt in te gaan in Ca Mau, het zuidelijkste puntje van de Mekong Delta.