Waarachtig stond maandag een grote 40ft zeecontainer voor de deur ! Een week na aankomst in de haven. Dat is redelijk uniek, want het duurt soms weken, een collega van Rob had 7 weken moeten wachten ! Dat betekent ook dat de container niet open is geweest en er dus niets weg is.
10 man sterk werd in een ochtend de container leeg gemaakt en 's middags werd begonnen met uitpakken en alles neerzetten. We boften dat ze ook de nieuwe spullen (logeerbed en nog paar kastjes) in elkaar zetten, want in Nl. zeiden ze dat we nieuwe dingen zelf moesten doen. En jullie weten hoe handig wij zijn.... Dinsdag begonnen ze met de dozen met losse spullen uitruimen en toen heb ik maar heel snel gevraagd of ze daarmee wilden stoppen. De doos werd nog net niet op de kop in de kasten geleegd, maar binnen een mum van tijd lag er een berg spullen op de bureautjes en alles was in de kasten gesmeten, alles door elkaar!
En dan de mensen rondom het huis. De eerste dagen waren er 5 vrouwtjes de hele dag bezig de stenen rondom het huis te schrobben. Echt beschamend, 2 konden mijn oma zijn en de hele dag op hun knien met een kartonnetje te schuren. En ik kan niet echt het verschil zien. Maar dan zegt Rob: anders hebben ze niets te eten. Verder liepen de eerste dagen mensen in en uit en ik weet echt niet wat ze allemaal hebben gedaan ! Let it flow zegt Rob dan...
Dinsdag zijn ook de kokkin en de schoonmaakster begonnen, wat een luxe ! Ze hebben geholpen met uitpakken, dat is heerlijk, maar ook wel erg wennen. Als ik iets te drinken wil pakken verontschuldigt de kok zich dat zij dat niet heeft gedaan. Maar goed, part time werken kennen ze hier niet, ze moeten een gezin onderhouden en voor de kosten hoef je het niet te laten. Dat zal vanzelf z'n weg wel vinden. En gisteren had de kok spaghetti gemaakt met als commentaar van de kinderen: ze kan lekkerder spaghetti maken dan jij ! Dat belooft wat...
Met de kinderen gaat het goed. Na de eerste dagen in het appartement voelde het al vrij snel goed. Nu we in het nieuwe huis zijn gegaan, moet vooral Loes weer wennen, "alles is zo anders" en dat uit zich in haar boze buien. Dat is niet leuk, maar dat hoort erbij.
Jasper hoest nog steeds vreselijk en we zijn naar de dokter geweest (prima internationaal medisch centrum). Hij heeft medicijnen gekregen die hopelijk snel werken. En Koen is soms een beetje jammerig, maar ook die vind zijn weg wel.
Alles bij elkaar doen de kinderen het hartstikke goed. Al die tijd hebben ze geen andere kindjes gezien, want iedereen is met vakantie. Vanaf volgende week komen de eersten terug en dat zal fijn zijn voor ze !
vrijdag 31 juli 2009
zaterdag 25 juli 2009
De eerste werkdagen in Ho Chi Minh City
Afgelopen woensdag was het dan zo ver...de eerste dag in HomeBase (de naam van het hypermoderne kantoor van Unilever in HCMC). Driver Long haalde me om 08.00 uur op en door een al druk draaiende stad, reden we naar District 7. Daar staat het kantoor dat 2 jaar geleden uit de grond gestampt is. We wonen in District 2 en de afstand is slechts 12km. Je doet er echter ongeveer 45 min over. We baanden ons samen een weg door de duizenden scooters en drommen mensen. Prachtige dynamiek. Mister Long rijdt beheerst dus dat voelt wel lekker veilig. Hello Mr Rijnders...nice to meet you again...welcome in Vietnam..zijn zo'n beetje de openingszinnen van iedereen die ik tegen kom. Een mooie bloemenboeket pronkt op mijn bureau en Nhat (de nieuwe secretaresse) is zichtbaar zenuwachtig. Ik heb al diverse meetings de eerste dagen en meteen kijkt men naar me om beslissingen te nemen. Jawel..beetje wennen aan de Aziatische cultuur moet ik wel. In Nederland toch wel gewend dat alle teamleden minstens zo'n sterke mening hadden als ikzelf. Maar, to be honest, het heeft ook zo zijn voordelen :-). Alles is al goed geregeld, de laptop, de mobiel, mijn pas...ik kan meteen draaien. Mijn voorganger had een wat afstandelijke benadering richting zijn mensen gehad, dus ik besluit meteen mijn "eigen" leadership beliefs te gaan testen. Een "ik ben er" mail aan mijn direct reports met daarin oa dat ik 1op1 gesprekken wil elke maand en een opsomming van mijn 6 prio's in het begin. Alom waardering dus dat voelt wel lekker. Na 3 dagen (met meteen wat lunches typisch Vietnamees..heerlijk!) best wel moe. Mister Long rijdt me terug (you hard worked this day..) en voldaan kom ik aan om lekker weekend te vieren..Oh ja...wilt u even een speech houden zondag..we lanceren Rexona deo V8 for men...Wie zegt u.. ik? Ja..de nieuwe sales baas...Ok besluit ik resoluut. Ik denk als ik weg loop wel " ik weet er echt helemaal niks vanaf maar we zien wel". De korte speech wordt aangeleverd dus dat komt goed...Zondag dus meteen voor pers en klanten een kleine vuurdoop. Ja zei mijn Pa toen ik hem even belde " je bent de baas of niet"..Ik glimlach (dat ziet ie wel niet maar hij kent me) en loop ons tijdelijk appartement binnen...Wat een eerste indrukken. Prachtig! Ik zal jullie blijven updaten. Groeten allemaal daar. We vinden onze draai al en de laatste paar dagen hebben we alleen maar zon en 35C. Wat wil een gezond mens nog meer...Bye bye..
dinsdag 21 juli 2009
De eerste dagen
Na een moeilijk afscheid op Schiphol begint na de douane ons grote avontuur. Het begint al bij de grote stoelen in business class, waar de kinderen in verdwijnen ! Een eigen TV, onbeperkt Nintendo, wauw.... 
Het is allemaal erg spannend en het tijdstip van de dag werkt ook niet mee om te slapen. We bereiken Singapore met slechts weinig slaap en vliegen door naar Ho Chi Minh City. Bij aankomst tel ik onze losse bagagestukken: 4,5,6..... we hadden er toch 7 ? We komen erachter dat Rob zijn werktas in het vliegtuig in Singapore is blijven staan.....
Om 10.00 uur komen we aan in ons tijdelijk appartement, prima. En dan begint het te regenen, tropische buien. Geen zwemmen. Iedereen is moe en we hangen een beetje. 's Middags gaan we naar ons huis kijken, want ondanks de moeheid, overheerst de nieuwsgierigheid. Wat is het mooi geworden ! Het huis is verbouwd en alle hout is wit geschilderd, waardoor het veel lichter is. De kinderen zijn blij met het huis en spelen al in de tuin. Dan langs school. Het is 500 m. verderop en waarschijnlijk moet dat qua verkeer wel op de fiets lukken. Dat zou heerlijk zijn ! Ook de school wordt goedgekeurd, maar de vermoeidheid slaat toe. Loes heeft veel last van de warmte en is verdrietig. Gelukkig is het regenen minder geworden en doet een duik in het zwembad wonderen. Daarna gaan we vroeg eten en om 19.30 ligt iedereen te slapen.
Om 11.00 wordt Koen wakker, Loes en Jasper houden het nog een uur langer vol. Wonder boven wonder is Rob's tas gevonden en vanochtend op het vliegveld aangekomen, die hij gaat ophalen. Om 14.00 hebben we afgesproken bij het huis voor de gordijnenman. Maar het regent nog veel harder dan gisteren ! Alles staat blank. Onderweg zien we de scooters tot halverwege de wielen in het water verdwijnen. Zandzakken liggen voor de deuren. Op onze compound is de weg beter en we komen bij ons huis. We hebben niet 1 zwembad, de hele tuin is verdwenen onder het water !
Schoenen uit en door het water naar binnen is de enige oplossing. We wachten op de gordijnenman. Opeens staat er ook iemand die Wifi voor ons zal regelen. Inmiddels is Jasper niet lekker en moet spugen. Het is een beetje teveel voor het mannetje. Eindelijk komt de gordijnenman met, jawel, 3 stalen. Voor beneden hebben we wat uitgezocht, voor de slaapkamers gaan we toch maar liever naar zijn winkeltje. Vandaag lukt dat niet, want dat is onbereikbaar door de regen. Morgen dus maar.
Voor vandaag is het genoeg geweest. Jasper valt gelukkig even in slaap, maar is lekker rebels.
Als alles goed gaat komt maandag de container met de spullen aan, dat zal goed zijn voor iedereen. Morgen gaat Rob voor het eerst werken en hopen we op iets minder regen.
Het is allemaal erg spannend en het tijdstip van de dag werkt ook niet mee om te slapen. We bereiken Singapore met slechts weinig slaap en vliegen door naar Ho Chi Minh City. Bij aankomst tel ik onze losse bagagestukken: 4,5,6..... we hadden er toch 7 ? We komen erachter dat Rob zijn werktas in het vliegtuig in Singapore is blijven staan.....
Mr. Lonc, Rob's chauffeur, staat ons op te wachten. We komen buiten, wat een mensen ! We moeten even wachten en 2 vrouwtjes staan de kinderen aan te staren. Ze knijpen in Loes' wangen en wrijven over haar arm. Ze kijken naar de jongens en gniffelen. De kinderen vinden het gelukkig wel leuk.
Onderweg naar 'huis' kijken we onze ogen uit. Overal scooters en ze vervoeren letterlijk alles. Een man vervoert een grote buis en kan er nog net doorheen kijken; een ander vervoert planken voor de bouw en kan tussen een aantal planken kijken. Een fiets volgestouwd met potjes en waar aan alle kanten nog losse pakketjes bungelen. Alles kris kras door elkaar, geen verkeersregels. Vrouwen hebben handschoenen aan en zijn geheel bedekt, omdat ze niet bruin willen worden. Een bungelend stijgertje waar een paar schilders op 15 hoog schilderen. Koen is inmiddels in slaap gevallen.
Om 10.00 uur komen we aan in ons tijdelijk appartement, prima. En dan begint het te regenen, tropische buien. Geen zwemmen. Iedereen is moe en we hangen een beetje. 's Middags gaan we naar ons huis kijken, want ondanks de moeheid, overheerst de nieuwsgierigheid. Wat is het mooi geworden ! Het huis is verbouwd en alle hout is wit geschilderd, waardoor het veel lichter is. De kinderen zijn blij met het huis en spelen al in de tuin. Dan langs school. Het is 500 m. verderop en waarschijnlijk moet dat qua verkeer wel op de fiets lukken. Dat zou heerlijk zijn ! Ook de school wordt goedgekeurd, maar de vermoeidheid slaat toe. Loes heeft veel last van de warmte en is verdrietig. Gelukkig is het regenen minder geworden en doet een duik in het zwembad wonderen. Daarna gaan we vroeg eten en om 19.30 ligt iedereen te slapen.
Om 11.00 wordt Koen wakker, Loes en Jasper houden het nog een uur langer vol. Wonder boven wonder is Rob's tas gevonden en vanochtend op het vliegveld aangekomen, die hij gaat ophalen. Om 14.00 hebben we afgesproken bij het huis voor de gordijnenman. Maar het regent nog veel harder dan gisteren ! Alles staat blank. Onderweg zien we de scooters tot halverwege de wielen in het water verdwijnen. Zandzakken liggen voor de deuren. Op onze compound is de weg beter en we komen bij ons huis. We hebben niet 1 zwembad, de hele tuin is verdwenen onder het water !
Schoenen uit en door het water naar binnen is de enige oplossing. We wachten op de gordijnenman. Opeens staat er ook iemand die Wifi voor ons zal regelen. Inmiddels is Jasper niet lekker en moet spugen. Het is een beetje teveel voor het mannetje. Eindelijk komt de gordijnenman met, jawel, 3 stalen. Voor beneden hebben we wat uitgezocht, voor de slaapkamers gaan we toch maar liever naar zijn winkeltje. Vandaag lukt dat niet, want dat is onbereikbaar door de regen. Morgen dus maar.
Voor vandaag is het genoeg geweest. Jasper valt gelukkig even in slaap, maar is lekker rebels.
Als alles goed gaat komt maandag de container met de spullen aan, dat zal goed zijn voor iedereen. Morgen gaat Rob voor het eerst werken en hopen we op iets minder regen.
zaterdag 18 juli 2009
Cultuurtraining
2 dagen cultuurtraining bij het Instituut voor de Tropen was erg nuttig.
Hoe denken en reageren Vietnamezen, hoe doe je zaken, hoe ga je met personeel om.
Een klein stukje geschiedenis en politiek om het Vietnam van vandaag beter te begrijpen.
Chinese overheersing In 4000 jaar is Vietnam 30x Chinees geweest, de langste tijd 1000 jaar aaneengesloten. China claimt nog steeds de Zuid Chinese Zee (voor Vietnam de Oost Zee, reden waarom atlassen met de Zuid Chinese Zee erin genoemd verboden zijn in te voeren). Recentelijk is olie gevonden bij eilanden nabij Vietnam: deze eilanden worden geclaimd door China. Chinezen stichten fabrieken in Vietnam, geheel bemand met Chinezen.
Franse kolonisatie 1862-1954; Ze vernietigden de rijst en begonnen koffie en rubber te telen. Gevolg was enorme hongersnood, maar ook dat Vietnam een van de grootste koffie exporteurs (van rauwe bonen) is vandaag de dag. Het beste wat de Fransen hebben gedaan is het introcuderen van het Romeins schrift, waardoor het alfabetisme nu 97% is. Ook stamt het spoor van Noord naar Zuid uit deze tijd. Vietnamezen die naar Frankrijk gingen in deze tijd, waren de gegoede Vietnamezen, waardoor er nu een grote, hoog oplgeleide Vietnamese gemeenschap is in Frankrijk. In 1945 heeft Ho Chi Minh het land onafhankelijk verklaard, maar de Fransen kwamen een jaar later terug en hebben tot 1954 veel kapot gemaakt. De Fransen werden verslagen in 1954 in de vallei Dien Bien Phu.
American Time 1962-1975 In die tijd werd Noord en Zuid verdeeld en zijn er veel bombardementen geweest. Erger nog was de boycot die volgde van 1975-1994. Hongersnood was overal voelbaar. De huidige generatie van boven 25 heeft deze crisis zeer sterk gevoeld en heeft veel dierbaren voor hun ogen zien sterven. De jonge generatie van twintigers daarentegen is sterk verwend door de ouders 'profiteer van de vrijheid'. De drang naar vrijheid en succes is groot. Reden waarom het land een van de snelst groeiende van Azie is.
Hoe denken en reageren Vietnamezen, hoe doe je zaken, hoe ga je met personeel om.
Een klein stukje geschiedenis en politiek om het Vietnam van vandaag beter te begrijpen.
Chinese overheersing In 4000 jaar is Vietnam 30x Chinees geweest, de langste tijd 1000 jaar aaneengesloten. China claimt nog steeds de Zuid Chinese Zee (voor Vietnam de Oost Zee, reden waarom atlassen met de Zuid Chinese Zee erin genoemd verboden zijn in te voeren). Recentelijk is olie gevonden bij eilanden nabij Vietnam: deze eilanden worden geclaimd door China. Chinezen stichten fabrieken in Vietnam, geheel bemand met Chinezen.
Franse kolonisatie 1862-1954; Ze vernietigden de rijst en begonnen koffie en rubber te telen. Gevolg was enorme hongersnood, maar ook dat Vietnam een van de grootste koffie exporteurs (van rauwe bonen) is vandaag de dag. Het beste wat de Fransen hebben gedaan is het introcuderen van het Romeins schrift, waardoor het alfabetisme nu 97% is. Ook stamt het spoor van Noord naar Zuid uit deze tijd. Vietnamezen die naar Frankrijk gingen in deze tijd, waren de gegoede Vietnamezen, waardoor er nu een grote, hoog oplgeleide Vietnamese gemeenschap is in Frankrijk. In 1945 heeft Ho Chi Minh het land onafhankelijk verklaard, maar de Fransen kwamen een jaar later terug en hebben tot 1954 veel kapot gemaakt. De Fransen werden verslagen in 1954 in de vallei Dien Bien Phu.
American Time 1962-1975 In die tijd werd Noord en Zuid verdeeld en zijn er veel bombardementen geweest. Erger nog was de boycot die volgde van 1975-1994. Hongersnood was overal voelbaar. De huidige generatie van boven 25 heeft deze crisis zeer sterk gevoeld en heeft veel dierbaren voor hun ogen zien sterven. De jonge generatie van twintigers daarentegen is sterk verwend door de ouders 'profiteer van de vrijheid'. De drang naar vrijheid en succes is groot. Reden waarom het land een van de snelst groeiende van Azie is.
zondag 5 juli 2009
Afscheidsfeestjes
Bij vertrek horen afscheidsfeestjes.
Gistermiddag hebben Loes, Jasper en Koen 's middags hun afscheids
feestje gehad. Er waren zo'n 28 kinderen uit de klas en de buurt, die
onderhouden zijn door een ontzettend enthousiaste DJ ! Wedstrijdje met de billen schudden en de jongens tegen de meisjes "het wordt stil aan de overkant", droog zwemmen en nog veel meer. Het springkussen was een aangename afleiding, alleen erg warm !
Namens Loes, Jasper en Koen bedankt aan alle kinderen die er zo'n groot feest van hebben gemaakt !
Gisteravond waren wij aan de beurt. Wat was het fantastisch om onze broers en zussen, vrienden, buren, collega's nog even bij ons te hebben ! We hebben gelachen, een traantje gepinkt en heel veel gedanst tot in de vroege uurtjes. Heerlijk om te voelen dat er zoveel gezelligheid om ons heen is. Bedankt ook voor de originele aandenkens, daar zullen we de komende tijd nog veel naar kijken. Wij zullen jullie missen !!!
Gistermiddag hebben Loes, Jasper en Koen 's middags hun afscheids
feestje gehad. Er waren zo'n 28 kinderen uit de klas en de buurt, die
onderhouden zijn door een ontzettend enthousiaste DJ ! Wedstrijdje met de billen schudden en de jongens tegen de meisjes "het wordt stil aan de overkant", droog zwemmen en nog veel meer. Het springkussen was een aangename afleiding, alleen erg warm !
Namens Loes, Jasper en Koen bedankt aan alle kinderen die er zo'n groot feest van hebben gemaakt !
Gisteravond waren wij aan de beurt. Wat was het fantastisch om onze broers en zussen, vrienden, buren, collega's nog even bij ons te hebben ! We hebben gelachen, een traantje gepinkt en heel veel gedanst tot in de vroege uurtjes. Heerlijk om te voelen dat er zoveel gezelligheid om ons heen is. Bedankt ook voor de originele aandenkens, daar zullen we de komende tijd nog veel naar kijken. Wij zullen jullie missen !!!
Abonneren op:
Posts (Atom)