De eerste dagen

Na een moeilijk afscheid op Schiphol begint na de douane ons grote avontuur. Het begint al bij de grote stoelen in business class, waar de kinderen in verdwijnen ! Een eigen TV, onbeperkt Nintendo, wauw....
Het is allemaal erg spannend en het tijdstip van de dag werkt ook niet mee om te slapen. We bereiken Singapore met slechts weinig slaap en vliegen door naar Ho Chi Minh City. Bij aankomst tel ik onze losse bagagestukken: 4,5,6..... we hadden er toch 7 ? We komen erachter dat Rob zijn werktas in het vliegtuig in Singapore is blijven staan.....

Mr. Lonc, Rob's chauffeur, staat ons op te wachten. We komen buiten, wat een mensen ! We moeten even wachten en 2 vrouwtjes staan de kinderen aan te staren. Ze knijpen in Loes' wangen en wrijven over haar arm. Ze kijken naar de jongens en gniffelen. De kinderen vinden het gelukkig wel leuk.

Onderweg naar 'huis' kijken we onze ogen uit. Overal scooters en ze vervoeren letterlijk alles. Een man vervoert een grote buis en kan er nog net doorheen kijken; een ander vervoert planken voor de bouw en kan tussen een aantal planken kijken. Een fiets volgestouwd met potjes en waar aan alle kanten nog losse pakketjes bungelen. Alles kris kras door elkaar, geen verkeersregels. Vrouwen hebben handschoenen aan en zijn geheel bedekt, omdat ze niet bruin willen worden. Een bungelend stijgertje waar een paar schilders op 15 hoog schilderen. Koen is inmiddels in slaap gevallen.

Om 10.00 uur komen we aan in ons tijdelijk appartement, prima. En dan begint het te regenen, tropische buien. Geen zwemmen. Iedereen is moe en we hangen een beetje. 's Middags gaan we naar ons huis kijken, want ondanks de moeheid, overheerst de nieuwsgierigheid. Wat is het mooi geworden ! Het huis is verbouwd en alle hout is wit geschilderd, waardoor het veel lichter is. De kinderen zijn blij met het huis en spelen al in de tuin. Dan langs school. Het is 500 m. verderop en waarschijnlijk moet dat qua verkeer wel op de fiets lukken. Dat zou heerlijk zijn ! Ook de school wordt goedgekeurd, maar de vermoeidheid slaat toe. Loes heeft veel last van de warmte en is verdrietig. Gelukkig is het regenen minder geworden en doet een duik in het zwembad wonderen. Daarna gaan we vroeg eten en om 19.30 ligt iedereen te slapen.
Om 11.00 wordt Koen wakker, Loes en Jasper houden het nog een uur langer vol. Wonder boven wonder is Rob's tas gevonden en vanochtend op het vliegveld aangekomen, die hij gaat ophalen. Om 14.00 hebben we afgesproken bij het huis voor de gordijnenman. Maar het regent nog veel harder dan gisteren ! Alles staat blank. Onderweg zien we de scooters tot halverwege de wielen in het water verdwijnen. Zandzakken liggen voor de deuren. Op onze compound is de weg beter en we komen bij ons huis. We hebben niet 1 zwembad, de hele tuin is verdwenen onder het water !

Schoenen uit en door het water naar binnen is de enige oplossing. We wachten op de gordijnenman. Opeens staat er ook iemand die Wifi voor ons zal regelen. Inmiddels is Jasper niet lekker en moet spugen. Het is een beetje teveel voor het mannetje. Eindelijk komt de gordijnenman met, jawel, 3 stalen. Voor beneden hebben we wat uitgezocht, voor de slaapkamers gaan we toch maar liever naar zijn winkeltje. Vandaag lukt dat niet, want dat is onbereikbaar door de regen. Morgen dus maar.
Voor vandaag is het genoeg geweest. Jasper valt gelukkig even in slaap, maar is lekker rebels.
Als alles goed gaat komt maandag de container met de spullen aan, dat zal goed zijn voor iedereen. Morgen gaat Rob voor het eerst werken en hopen we op iets minder regen.