School: de kop is eraf !

Volgens velen zou deze week de zwaarste week zijn. Nou, dat was het ook. Woensdag gingen Loes, Jasper en Koen voor het eerst naar school. Loes en Jasper met ieder 30 uur Engelse les in de rugzak. Dinsdagavond kon Jasper niet slapen. 'ik kan niets zeggen', 'ik weet helemaal niet wat de juffrouw zegt', 'ik ken niemand'. Heel begrijpelijk natuurlijk allemaal ! Loes vindt het spannend, maar het valt ons reuze mee hoe Loes zich er doorheen slaat. Zelfs Koen wordt

's nachts wakker dat hij niet meer kan slapen.

Woensdagochtend 6.30 gaat de wekker, 7.30 gaan we op de fiets naar school, kinderen met helm op. Een deel kunnen we door de compound fietsen (lees: rustig), een deel moeten we het verkeer in. Het is een chaos van grote auto's met chauffeurs, die kinderen afzetten. We kunnen een gedeelte over de stoep fietsen. Binnen 10 min. zijn we op school. De kinderen parkeren de fietsen binnen het hek bij de bewaking, een van de enige fietsen die er staan. Handen moeten met ontsmettingsmiddel gereinigd worden, temperatuur wordt opgemeten (als je hier verhoging hebt en er wordt H1N1 geconstateerd (de term Mexicaanse griep kennen ze hier niet) wordt je direct afgezonderd in een apart ziekenhuis).

Om 7.55 moet iedereen met zijn/haar juf in de rij staan. Loes vindt het spannend, maar lacht vrolijk. Iedereen kijkt naar haar blonde krullen. Ze gaat met de juf mee naar de klas en zwaait.

Jasper heeft het moeilijk. Dikke tranen biggelen over zijn wangen. Gelukkig mag ik meelopen naar de klas, maar dat maakt het afscheid niet minder moeilijk. Ook ik heb het er moeilijk mee, zij hebben er niet voor gekozen....

Rob is al met Koen naar zijn klasje. Koen heeft 3 korte ochtenden om te wennen. Hij heeft een hele lieve juf en er zijn 2 assistent juffen. Koen klemt zich aan mij vast, maar dat is meer omdat we hem achterlaten. Als ik Koen om 10.30 ga halen, blijkt het maar van korte duur geweest te zijn. Hij heeft steeds gekeken naar Hidde (een ander Nl. jongetje) en heeft het zelfs al over ´strawberry cake´. Ik vraag me af of Koen uberhaupt merkt dat er Engels wordt gesproken.

Als ik Jasper om 14.30 ophaal zegt de juf dat het goed is gegaan. Alleen in de pauze was hij even alleen, maar dan komt een ander kindje hem gelijk helpen en bracht hem naar een ander Nl. kindje. De kinderen zijn hier ontzettend sociaal en helpen elkaar allemaal. Jasper zegt dat het hem reuze is meegevallen. Loes haal ik op, die lacht nog steeds en is helemaal opgewonden.

Donderdag en vrijdag ging het brengen al iets beter. Jasper hoefde minder te huilen en meldt dat hij vanaf maandag niet meer hoeft te huilen. Dat klinkt goed !

Koen hoeft vrijdag ook al niet meer te huilen, speelt volop. Loes is een en al vrolijkheid en we horen al een aantal keren 'her big smile is fantastic'.

Pfff... de ergste dagen zijn voorbij, want dat gaat je niet in de koude kleren zitten.

Schooldagen zijn lang. 5 dagen in de week van 8.00 tot 14.30. 1x per week Nederlandse les van 14.45 tot 17.30. Geen woensdagmiddag vrij, geen vrijdagmiddag vrij. Lunch is op school. Ik neem brood mee en zet het i nde kantine als ik Koen ophaal (lekker vers). Ophalen van de kinderen gaat met een batch, waarop een foto van het kind staat. Kinderen moeten in de klas worden opgehaald. geen batch, geen kind mee. Iedere dag krijg je een communicatieschrift mee. 1x in de week krijgen Loes en Jasper huiswerk en Loes moet iedere dag een stukje lezen (en verslag doen). Iedere klas heeft ± 20 kinderen van verschillende nationaliteiten met 1 (native speaking) docent en 1 assistent docent. We hebben een heel goed gevoel bij de school, het is er schoon, mooie faciliteiten, veel activiteiten en een prettige sfeer, zowel onder kinderen als onder ouders.

Lekker weekend en we zijn er zeker van dat de kinderen hun draai gaan vinden !